๑๐๐ ปี วันสิ้นพระชนม์ กรมหลวงชุมพรฯ พลเรือเอก พระเจ้าบรมวงศ์เธอ พระองค์เจ้าอาภากรเกียรติวงศ์ กรมหลวงชุมพรเขตอุดมศักดิ์ (๒๔๒๓-๒๔๖๖) พระราชโอรสในรัชกาลที่ ๕ และเจ้าจอมมารดาโหมด ทรงได้รับการเทิดพระเกียรติจากกองทัพเรือให้เป็น “องค์บิดาของทหารเรือไทย” . พร้อมกันนั้น ดวงพระวิญญาณของพระองค์ยังเป็นที่เคารพสักการะของคนไทยจำนวนไม่น้อย ในฐานะ “เสด็จเตี่ย” “เสด็จพ่อ” หรือ “กรมหลวงฯ”ผู้สามารถขจัดปัดเป่าความทุกข์ร้อนได้แทบทุกเรื่อง ดังมีผู้ศรัทธาตั้งพระอนุสาวรีย์ ศาล และพระตำหนักของกรมหลวงชุมพรฯ ทั่วประเทศ ตั้งแต่เหนือจรดใต้ . ในวาระ ๑๐๐ ปีวันสิ้นพระชนม์ (๒๔๖๖-๒๕๖๖) นับเป็นโอกาสอันดีที่จะได้กลับทำความรู้จักกับ “เสด็จเตี่ย” กรมหลวงชุมพรฯ ให้มากขึ้น ทั้งในฐานะ “มนุษย์” คนหนึ่งจากหน้าประวัติศาสตร์ ผ่านการ “ตามรอย” ไปยังสถานที่บางแห่ง บางเหตุการณ์ในพระชนมชีพที่เพิ่งค้นพบหลักฐาน . ขณะเดียวกัน เราย่อมไม่อาจละเลยมิติความเป็น “สิ่งศักดิ์สิทธิ์” ของ “เสด็จเตี่ย” อันเป็นเรื่องน่าค้นหา น่าสนใจ และยังสะท้อนให้เห็นแง่มุมของ “ความเป็นไทย” รวมถึงสังคมไทยได้ไม่น้อยทีเดียว