ย้อนไป 20 กว่าปีก่อน ขณะที่ทั่วโลกกำลังเปลี่ยนทิศทางไปให้ความสำคัญกับทักษะติดตัวหรือ “สมรรถนะ” ประเทศไทยก็เริ่มปฏิรูปการศึกษาโดยประกาศแนวคิดยึดหลัก “ผู้เรียนมีความสำคัญที่สุด” แต่ความเป็นจริงกลับตรงกันข้าม เพราะหลักสูตรและการประเมินผลยังคงยึดการวัดค่านักเรียนจากการจดจำ หลักสูตรฐานสมรรถนะคืออะไร ? ภายใต้การบริหารจัดการการศึกษาของระบบข้าราชการที่ใหญ่โตเทอะทะและปรับตัวช้า ยังมีประกายหวังจากผู้ไม่ยอมจำนน ซึ่งพวกเขามักมีชุดคำถามคล้ายกันว่าโรงเรียนของเรากำลังพาเด็กไปที่ไหน ?