ส่วนการเขียนนั้นคุณเล่าว่าเริ่มขึ้นในยุคมีกระแสหนังสือทำมือ ช่วงเรียนมหาวิทยาลัยอยู่ปี ๕ คุณกับเพื่อนติดไปกับกระแสนั้นด้วย พากันทำหนังสือและเขียนหนังสือ จนคุณมีผลงานเล่มแรก โตเกียวไม่มีขา ทำให้ผู้อ่านได้รู้จักนาม “นิ้วกลม” กว้างขวางมาตั้งแต่นั้น

แต่ที่จริงคุณใช้นามนี้ในการเขียนคอลัมน์มาก่อนแล้ว และก่อนนั้นเคยใช้ในการเขียนเว็บบอร์ด ซึ่งเป็นครั้งแรกของการใช้นามนี้

“รุ่นน้องคนหนึ่งใช้นามปากกา ‘ตัวกลม’ เขาเป็นคนตัวอ้วนหน่อย  กูอะไรกลมวะ พิมพ์คีย์บอร์ดไปมองมือตัวเองไป นิ้วมันกลม ๆ ไม่เรียวยาว ก็เอาชื่อนิ้วกลมนี่แหละวะ”

เป็นชื่อที่ตัวเองตั้งเอง และคุณแทบไม่เคยใช้ชื่อจริง สราวุธ เฮ้งสวัสดิ์ ในการเขียนหนังสือเลย

เล่มแรกผลตอบรับดี สำนักพิมพ์จึงให้คุณเขียนเล่มต่อ ๆ มา กัมพูชาพริบตาเดียว  เนปาลประมาณสะดือ  นั่งรถไฟไปตู้เย็น ระหว่างนั้นก็ยังทำงานครีเอทีฟโฆษณาไปด้วย จากนั้นเป็นผู้กำกับหนังโฆษณา แล้วไปทำรายการโทรทัศน์ “พื้นที่ชีวิต” ต่อมาคุณทำสำนักพิมพ์ KOOB ของตัวเอง ซึ่งเป็นแหล่งรายได้หลักประจำในช่วงหลังมานี้

จนปัจจุบันนอกจากเขียนหนังสือและจัดพิมพ์เองเป็นงานหลัก คุณยังสร้างช่องทางเล่าเรื่องผ่านแพลตฟอร์มต่าง ๆ ทั้งเฟซบุ๊ก : Roundfinger  ช่องยูทูบ : Roundfinger Channel คลับเฮาส์ : Roundfinger  พอดแคสต์ : Roundfinger Channel อินสตาแกรม : @roundfinger  รวมทั้งเป็นผู้บรรยายตามหน่วยงาน องค์กรที่ได้รับเชิญ จนถึงจัดทอล์กโชว์ก็ทำมาแล้ว

“ผมเป็นนักเล่าเรื่องที่สนุกกับการใช้สื่อหลากหลายครับ” คุณให้คำนิยามตัวเอง