โครง ฉันท์ กาพย์ กลอน

มองเห็นราก
ดั่งเช่นเห็นทรายผืน

พลัง เพียงพิรุฬห์

ไม้สามต้นโผล่เห็นกลับเร้นราก
ทับถมด้วยทรายซากสรรพสัตว์
ทุกข์คือบ่วงลวงจริงยิ่งโอบรัด
ยิ่งผุดผ่องยิ่งข้องขัดมัดข้าแก
รากต้นแรกแทรกไหลกับสายเลือด
ผ่านสงครามระอุเดือดพร้อยบาดแผล
ทิฐินี้คือปฏักปักไม่แปร
หมายมั่นว่าค่าแท้คู่คงทน
ค่าแท้อันความคิดนิมิตไว้
มีอย่างไม่หม่นหมองเสื่อมล่องหน
จับกายเถิดเกิดยังอยู่ทั้งคน
ตัวตนข้าทนโท่อย่าโง่เลย
รากต้นสองคล้องคอข้อสงสัย
พุทธ ธรรม สงฆ์ ส่งผลใดไม่เฉลย
ลังเลล่วงเวลาเห่ช้าเอย
ปล่อยเลยจนปลายสุดพุทธันดร
รากต้นสามซ่อนกลทั้งปรากฏ
ศีลพรตเช้าค่ำหลากคำสอน
มากบทใบลานขานขาดตอน
ถึงก่อนทิวสถูปเพียงลูบคลำ
ถอนสามรากทิ้งแล้วแก้วใจเอ๋ย
ล้วนเคยท่องนรกปวงล่วงถลำ
ปิดประตูเขี้ยวเล็บเจ็บเพื่อจำ
ไปพลิกคว่ำแผ่นดินสิ้นโลกา

Image
Image

ภาพ : สกล เกษมพันธุ์