“ยายทำมาตั้งแต่จำความได้ ทวดจะปลุกกลางดึกให้มาช่วยทำ ไม่เคยถาม ไม่มีสูตร อาศัยครูพักลักจำ เริ่มจากการช่วยโม่แป้ง สมัยนั้นยังต้องโม่ด้วยมือ ตักข้าวตามด้วยน้ำทีละทัพพี ตอนนี้มานั่งทำแบบนั้นคงไม่ไหวและไม่ทันกิน ก็เลยต้องมีเครื่องช่วย”

ยายเติ้บพูดพลางยกถังน้ำแป้งจัดแจงวางให้อยู่ในตำแหน่งถนัดมือ แล้วนั่งลงบนเก้าอี้ประจำหน้าเตาหมี่

ครอบครัวของยายเติ้บทำหมี่พิมายต่อเนื่องมาสามชั่วอายุคน ถือเป็นบ้านแรก ๆ ที่ริเริ่มทำหมี่ในชุมชนตะวันตกวัดเดิม ติดกับอุทยานประวัติศาสตร์พิมาย อำเภอพิมาย จังหวัดนครราชสีมา ก่อนจะแพร่หลายเป็นอาชีพที่นิยมเกือบทุกครัวเรือน  แต่เนื่องด้วยยุคสมัยเปลี่ยนไป ทางเลือกของการทำงานที่มากขึ้น ประกอบกับการเข้ามาของโรงหมี่อุตสาหกรรม หมี่ทำมือตามครัวเรือนจึงล้มหายตายจากเหลือเพียงโรงหมี่ของยายเติ้บที่ยังคงก่อเตาหมี่สว่างไสวในไฟสลัวของทุกค่ำคืน