ปลายปี ๒๔๘๕ เกิดน้ำท่วมใหญ่ในพระนครเป็นเวลาหลายเดือน ขณะนั้นอยู่ในช่วงปีแรกแห่งสงครามมหาเอเชียบูรพา รัฐบาลไทยเป็นพันธมิตรกอดคอร่วมวงไพบูลย์กับญี่ปุ่นอย่างเหนียวแน่น ฯพณฯ นายกรัฐมนตรี จอมพล ป. พิบูลสงคราม คือผู้นำสูงสุดที่มีอำนาจเต็มเปี่ยม หนังสือพิมพ์ทุกฉบับล้วนต้องพิมพ์คำขวัญว่าด้วยท่านผู้นำไว้ที่ “หู” (ear) คือมุมบนข้างชื่อหนังสือพิมพ์หน้าแรก เช่น “เชื่อมั่น ทำตาม ท่านพิบูลสงคราม ชาติปลอดภัย” ของหนังสือพิมพ์ ประชาชาติ และ “เชื่อพิบูลสงครามชาติไม่แตกสลาย” ของหนังสือพิมพ์ สรีกรุง (ศรีกรุง)

นอกจากภารกิจในการบริหารบ้านเมืองแล้ว สิ่งสำคัญที่ท่านนายกรัฐมนตรีอุทิศเวลาให้เป็นอย่างมาก คือการเขียนบทความรายวัน ด้วยนามปากกาสารพัด เช่น “สามัคคีชัย” “อกไก่” “๒๑๗๕” “สามัคคีไทย” แล้วส่งไปอ่านออกอากาศทางวิทยุกระจายเสียงในตอนเที่ยงหรือตอนค่ำ จากนั้นในวันต่อ ๆ มา หนังสือพิมพ์ทุกฉบับต้องลงเผยแพร่ซ้ำให้อีกครั้งหนึ่ง โดยถือเป็นเรื่องสำคัญชนิด “คอขาดบาดตาย”