“สงครามต่อต้านลัทธิคอมมิวนิสต์ คือออกไปดับไฟนอกบ้าน ยันข้าศึกนอกบ้าน ถ้ามันเข้ามาได้ก็เกิดไทยเหนือ ไทยใต้ ไทยอีสาน ไทยกลางแน่  ในประเทศ พรรคคอมมิวนิสต์แห่งประเทศไทย (พคท.) มีทั้งพรรค แนวร่วม และกองกำลัง ซึ่งจะยึดภาคอีสานด้วยกำลังภายนอกประเทศคือเวียดกงที่จะผ่านลาวเข้ามา ถ้าเวียดกงยึดลาวได้ก็ถึงไทย เป็นไปตามทฤษฎีโดมิโนที่ลัทธิสังคมนิยมจะแผ่ขยาย พวกนี้อาศัยจังหวะที่รัฐบาลเป็นเผด็จการเข้ามาล้มล้าง แต่ถามว่าคอมมิวนิสต์เป็นเผด็จการหรือไม่ ผมว่าเป็นยิ่งกว่า

“ตอนนั้นกองพันทหารปืนใหญ่ ป. ๓๑ ต้องการทหารหนึ่งหมวดเพื่อป้องกันฐาน ก็มารับสมัครจากกรมทหารราบที่ ๓๑ จังหวัดลพบุรี ที่อยู่จังหวัดเดียวกัน ผมสมัครไปกับเพื่อน เรารู้ว่าสนามรบในลาวมีสามที่ คือ ทางเหนือที่เชียงลม ตอนกลางที่ล่องแจ้ง ทุ่งไหหิน ตอนใต้ที่ปากเซ จำได้ว่าเพื่อนไปดูหมอดู หมอดูบอกอย่าไปภาคใต้เพราะรบหนัก ผมเลือกไปทางใต้เพราะรบทั้งทีจะรบเบา ๆ ทำไม

“ในแง่สาธารณะ สงครามในลาวไม่ใช่ความลับ สมัยนั้นสงครามเวียดนามก็ดังอยู่แล้ว มีสงครามลาวคนก็ตามข่าว พอเปิดรับสมัครทหารคนก็ไปสมัคร อาสามาแต่ละคนคือ หนึ่ง โจรหลบหนีคดี ไม่ใช่คดียาเสพติดร้ายแรง เป็นพวกกัญชา คนดี ๆ ไม่มีใครอยากตายหรอกครับ โจรรู้นะครับ เราบอกว่าจะเจออะไร  ส่วนที่ ๒ คือพวกห้าว ทหารเกณฑ์ที่กำลังจะปลดประจำการ ผมเคยฝึกพวกเขาตอนเป็นทหารใหม่ ถามว่าใครอยากไปรบกับกูบ้าง ถ้าสมัครก็ฝึกกับกู เขาก็ถามหมวดไปเหรอ ผมไปด้วย