จากป่าสู่เมืองมีแม่น้ำเชื่อมอยู่ระหว่างกลาง

หลายคนคิดว่าเราอยู่ห่างไกลจากแม่น้ำ วิถีประจำวันไม่เกี่ยวข้องกับแม่น้ำ แต่จะรู้ตัวหรือไม่ แม่น้ำผูกพันกับเราอย่างลึกซึ้ง ไม่ว่าน้ำที่ดื่ม อาบ ซัก ล้าง รด ทำอาหาร ฯลฯ ส่วนใหญ่มาจากน้ำในแม่น้ำ

แม่น้ำทุกสายไหลจากที่สูงลงสู่ที่ต่ำ ต้นทางส่วนใหญ่มาจากที่สูงคือภูเขาไหลคดเคี้ยวลงสู่ปลายทางคือทะเล

ระหว่างการเดินทางแม่น้ำแลกเปลี่ยนพลังงานกับสิ่งรอบข้าง ค่อย ๆ แปรเปลี่ยนสภาพภูมิประเทศและสภาพธรรมชาติไปตลอดเส้นทาง และตลอดกาลยาวนาน 

แม่น้ำเป็นส่วนหนึ่งของวัฏจักรการหมุนเวียนของน้ำบนโลก เป็นระบบนิเวศที่มีชีวิต คือบ้านของสิ่งมีชีวิตหลากหลายตั้งแต่ใต้น้ำถึงริมฝั่งน้ำ

แต่วันนี้เรามองแม่น้ำเป็นแค่แหล่งน้ำต้นทุนของการผลิตในภาคเกษตรและภาคอุตสาหกรรม จึงพัฒนาโครงสร้างทางวิศวกรรมมาบริหารการกักเก็บและควบคุมปริมาณการไหลของน้ำ เพื่อตอบสนองประโยชน์สูงสุดของมนุษย์

เหตุการณ์น้ำท่วมรุนแรงผิดปรกติทำให้มีข้อสังเกตว่าอาจเกิดจากการบริหารจัดการน้ำผิดพลาด

ภัยคุกคามต่อแม่น้ำอาจนับได้เจ็ดสิ่ง คือ ฝาย เขื่อน การทำลายพืชริมน้ำ การดาดตลิ่งหรือทำกำแพงคอนกรีต การขุดลอกแม่น้ำ การปล่อยมลพิษลงน้ำ และการสร้างเขื่อนกันทรายและคลื่น เปรียบได้ดังบาปเจ็ดประการที่มนุษย์กระทำต่อแม่น้ำและสรรพชีวิตที่เกี่ยวข้อง

ไม่ว่าจะรู้ตัวหรือไม่ ชะตากรรมที่แม่น้ำเผชิญกำลังย้อนกลับมาเล่นงานชะตากรรมของมนุษย์