“บนแผนที่มีหมายเลขกำกับ ถ้าเราจะอ้างถึงแผนที่ใดก็เรียกหมายเลขนี้ได้เลย คนใช้แผนที่ด้วยกันจะรู้ว่าหมายถึงฉบับไหน คนอ่านแผนที่บ่อยอาจจำได้หมดเลยว่าทั่วประเทศไทยมีกี่แผนที่”

คือการขยายความถึงแผนที่ระวางหมายเลข ๒๐๓ “หลังสวน ถึง ประจวบคีรีขันธ์” มาตราส่วน ๑ : ๒๔๐,๐๐๐ สำรวจโดยเรืออเมริกัน USS Maury ปี ๒๕๐๖ และอีกหลายครั้งโดยกรมอุทกศาสตร์ กองทัพเรือ ปี ๒๕๑๐, ๒๕๓๐-๒๕๓๑, ๒๕๓๓ และ ๒๕๓๖-๒๕๓๗ (บรรณาธิกร ครั้งที่ ๑๗ พฤศจิกายน ๒๕๕๔)

กับแผนที่ระวางหมายเลข ๒๓๙ “อ่าวสวี และ บริเวณใกล้เคียง” มาตราส่วน ๑ : ๔๐,๐๐๐ สำรวจโดยกรมอุทกศาสตร์ ราชนาวีไทย ปี ๒๕๓๐-๒๕๓๑ (บรรณาธิกร ครั้งที่ ๕ มิถุนายน ๒๕๕๑)

มาตราส่วน ๑ : ๑๐,๐๐๐ บนแผนที่ หมายถึงทุก ๑ นิ้วเท่ากับ ๑๐,๐๐๐ นิ้วบนโลกจริง ยิ่งมาตราส่วนน้อยจะแสดงมุมมองใกล้ชิด เหมาะกับแผนที่แสดงท่าเรือให้เห็นสิ่งกีดขวางใต้น้ำอย่างโขดหินหรือซากเรืออับปางที่อาจอันตรายต่อการนำเรือจอด โดยสังเกตได้จาก “วงล้อม” วงกลมที่มีเครื่องหมายดอกจันหรือเครื่องหมายบวก (อาจใช้รูป “เรือ” สื่อถึงเรืออับปาง) หากสัญลักษณ์นั้นเป็น “วงธรรมดา” จะหมายถึงสิ่งกีดขวางใต้น้ำ แต่ถ้า “วงด้วยเส้นทึบ” ก็หมายถึงสิ่งกีดขวางนั้นอยู่เหนือน้ำบางส่วน ยังมีเครื่องหมายแสดงช่องน้ำเป็น “วงกลมสีแดง-สีเขียว” หมายถึงทุ่น สิ่งที่เรามักเห็นมันลอยเท้งเต้งอยู่บนผิวทะเล