ในห้วงที่ผมไป ดี.ซี. (ชื่อเรียกเมืองหลวงแบบย่อของคนอเมริกัน) อยู่ในบรรยากาศก่อนเลือกตั้งประธานาธิบดีคนที่ ๔๗ เป็นช่วงปลายเทอมของประธานาธิบดีโจ ไบเดน (Joe Biden) ซึ่งประกาศไม่ลงแข่งขันในสมัยที่ ๒ ทำให้พรรคต้นสังกัดคือเดโมแครต ตัดสินใจเปลี่ยนม้ากลางศึก ส่ง กมลา แฮร์ริส (Kamala Harris) รองประธานาธิบดีหญิงลงสมัครแทน โดยพบกับคู่ปรับเก่าที่กระแสนิยมกลับมาแรงอย่างน่ากลัวคือ โดนัลด์ ทรัมป์ (Donald Trump) ที่แพ้ไบเดนในการเลือกตั้งครั้งก่อน (ค.ศ. ๒๐๒๐)

นอกประเทศ อเมริกาในปัจจุบันมีปัญหาที่ต้องแก้ไขเต็มไปหมด โดยเฉพาะความท้าทายด้านภูมิรัฐศาสตร์ การเติบโตของสาธารณรัฐประชาชนจีนที่ขึ้นมาแข่งขันทั้งด้านการค้าและอำนาจ สงครามในยูเครนกับรัสเซีย สงครามตะวันออกกลางระหว่างอิสราเอลกับกลุ่มกองกำลังปาเลสไตน์และอิหร่าน ฯลฯ

ดังนั้นการเลือกตั้งครั้งนี้ นอกจากสำคัญกับคนอเมริกัน มันยังส่งผลกระทบกับโลกทั้งใบ

แต่ผมกลับพบอีกด้านของเหรียญ มาถึง ดี.ซี. รอบนี้ ผมพบว่าคนที่นี่กำลังเผชิญปัญหาเศรษฐกิจ ข้าวของราคาแพง รถไฟใต้ดินที่แม้จะมีเครือข่ายครอบคลุมพื้นที่ต่าง ๆ มากขึ้น แต่ก็ทรุดโทรมและขาดการบำรุงรักษาอย่างเห็นได้ชัด  เพื่อนคนไทยที่อาศัยอยู่ที่นี่เตือนว่า คนเอเชีย (โดยเฉพาะผู้หญิง) ต้องระวังตัวเวลาใช้บริการ เพราะอาจเจอการเหยียดเชื้อชาติหรือคุกคามทางเพศ  หลายเขตเต็มไปด้วยปัญหาสังคม สกปรกและเสื่อมโทรม กลิ่นกัญชาคละคลุ้งทั้งในตู้รถไฟและตามชุมชนต่าง ๆ กระทั่งย่านคนจีน (China Town) หรือย่านชอปปิงหรู ก็มีคนเมากัญชาท่าทางแปลกประหลาดเดินไปมาตามสี่แยกให้นักท่องเที่ยวหวาดเสียวเล่น