รดน้ำต้นเตยที่ปลูกในแม่น้ำสะแกกรัง วิถีชีวิตที่เรียบง่ายของชุมชนชาวแพแห่งแม่น้ำสะแกกรัง
ภาพ : สุดารัตน์ จังโส

ศรีวภา วิบูลรัตน์ หรือ “ป้าแต๋ว” วัย ๗๐ ปี ผู้เป็นเจ้าของแพร้านปลาย่างซึ่งเป็นจุดท่องเที่ยวหนึ่งของเมืองอุทัยฯ มีจุดเริ่มต้นจากที่สามีป่วยติดเตียง ทำให้เธอตัดสินใจเปลี่ยนจากการขายปลาที่ตลาดมาขายที่แพแทนเพื่อจะได้ดูแลสามีไปพร้อมกัน  ไม่กี่ปีก่อนเธอยังเคยเป็นมะเร็งแต่ก็ได้รับการรักษาจนหาย “ปล่อยมัน ดูนู่นดูนี่ เล่นโทรศัพท์ ดูติ๊กต็อก ยูทูบ ฟังเพลง อย่าไปคิดเรื่องความตาย คิดแล้วมันจิตตก  ถึงเวลาจะตายมันต้องตายอยู่แล้วคนเรา อยู่ไปไม่ได้นานเท่าไรหรอก”
ภาพ : ณิชมน นิตยโกศล

สินธุ์ชัย พูลแก้ว ชายร่างกำยำที่เคยทำอาชีพทั้งทหารพรานและนักมวยที่มีชื่อเสียงในอดีต เขาเป็นหนึ่งในชาวแพที่อาศัยอยู่ในเรือนแพที่ทำด้วยไม้ทั้งหลัง มุงหลังคาสังกะสี มากกว่า ๔๐ ปี มีอาชีพประมงจับปลา ทั้งไว้กินเองและนำไปขายในตลาด  “อยู่แบบพอเพียง” คือนิยามชีวิตที่ดีของสินธุ์ชัย 
ภาพ : กฤษฎ์ ผ่องสุขสวัสดิ์

บุคคลในภาพคือ “พ่อ” ซึ่งเป็นแรงบันดาลใจให้สินธุ์ชัยอยากเป็นทหารรับใช้ชาติตามรอยพ่อ แต่สุดท้ายเขาต้องลาออกจากราชการเนื่องจากบาดเจ็บหนักจากการปฏิบัติหน้าที่
ภาพ : กฤษฎ์ ผ่องสุขสวัสดิ์

แพต่างสี ทางทิศตะวันตกของแม่น้ำสะแกกรัง ลอยห่างจากท่าราว ๑๐ เมตร แพสีม่วงเป็นของ สาคร คงห้วยรอบ (พ่อ) แพสีชมพูเป็นของ สมคิด คงห้วยรอบ (ลูกสาว)  กิจกรรมชาวแพอยู่ในห้องหลักเพียงห้องเดียว ทั้งกินข้าว รับแขก นอน  ห้องหลักของแพแทบทุกหลังจึงรวบรวมสิ่งจำเป็นไว้ทั้งหมด
ภาพ : อาชวิน ฉัตรอนันทเวช

“เกิดมาก็เจอส้มโอ” ละเอียด วิศิษฎ์รุ่งเรือง วัย ๗๐ ปี และ โสภณ วิศิษฎ์รุ่งเรือง วัย ๖๙ ปี คู่สามีภรรยา เจ้าของสวนส้มโอและพืชสวนนานาชนิดบนเนื้อที่หลายไร่บนเกาะเทโพ โดยเฉพาะ “ส้มโอบ้านน้ำตก” ส้มโอคู่คำขวัญเมืองอุทัยธานี สวนนี้ปลูกเป็นรอบที่ ๕ แล้วหลังเหตุการณ์น้ำท่วมปี ๒๕๕๔ ละเอียดเล่าว่า “ปลูกส้มโอมาตลอด พอน้ำท่วมก็หยุด หยุดแล้วก็ปลูก ปลูกแล้วก็หยุด พอน้ำท่วมตายก็เริ่มใหม่อีก” ทั้งสองคนย้ำว่าแม้น้ำท่วมจะทำให้พวกเขาสูญเสียทรัพย์สิน แต่ก็ช่วยให้ผืนดินอุดมสมบูรณ์ขึ้น “ถ้าตายก็อยากตายที่นี่ บ้านอยู่ที่นี่ มองไปตรงไหนก็มีแต่ความทรงจำ” 
ภาพ : สิรินธร เผ่าพงษ์ไทย

ซุ้มสวนไผ่เกษตรทางเลือกและประตูสู่บ้านของ จำนงค์ หมายแพทย์จิตร และ กิมเฮี๊ยะ พูลเทียน บนเกาะเทโพ เป็นพื้นที่เกษตรกรรมผสมผสาน ซึ่งรวมพืชผักสวนครัว ไผ่สีสุก ไผ่กิมซุง และนาข้าว ด้วยความตั้งใจแน่วแน่ จะฟื้นคืนชีวิตให้พื้นที่มรดกจากบรรพบุรุษ  จำนงค์เคยผ่านประสบการณ์เฉียดตายมาแล้วถึงห้าครั้ง เรื่องราวไม่คาดฝันได้มอบมุมมองชีวิตใหม่และชีวิตบั้นปลายที่ใฝ่ฝันมานาน “ทำอะไรที่อยากทำ เพราะไม่รู้ว่าเราจะไปเมื่อไร”
ภาพ : พชรภา พิพัฒน์นัดดา

มนตรี อโณวรรณพันธ์ ชายวัย ๗๙ ไอดอลนักวิ่งของชาวอุทัยฯ ผู้คว้าถ้วยและเหรียญรางวัลมามากมาย เริ่มต้นการวิ่งหลังจากได้รับสัญญาณเตือนจากร่างกาย จึงตระหนักว่าต้องใส่ใจ ดูแลสุขภาพให้มากขึ้น จนการวิ่งเป็นหนึ่งในกิจวัตรประจำวัน พลังความตั้งใจของเขาส่งต่อ เป็นแรงบันดาลใจแก่ผู้อื่น “ไม่ใช่แค่คนในชุมชนนะ ครอบครัวผมวิ่งกันทั้งบ้าน ภรรยาผม ลูกสาว ลูกชาย ลูกสะใภ้” กระแสรักสุขภาพในเมืองอุทัยธานีทำให้เกิดพื้นที่สาธารณะสำหรับออกกำลังกาย หนึ่งในนั้นคือสวนน้ำเฉลิมพระเกียรติ หรือบึงพระชนก ซึ่งทุกเช้ามืดมนตรีกับครอบครัวจะมาวิ่งที่นี่ “อยากฝากถึงคนรุ่นใหม่ อย่ารอเป็นโรค เน้นใช้จ่ายเพื่อป้องกันและดูแล ดีกว่าไปรักษาภายหลัง”
ภาพ : ธนภรณ์ จิตตะยโศธร