เรื่องที่เด็ดไปกว่านั้นก็คืออากาศที่อุ่นกว่าอาจทำให้คนยอมรับความเสี่ยงทางการเงินได้มากกว่าด้วย  ในช่วงเดือนที่อากาศอุ่นหลายคนจึงกล้าลงทุนในรูปแบบที่เสี่ยงมากกว่าปรกติ  นักวิจัยตั้งข้อสังเกตว่าผลกระทบแบบนี้มักเกิดเมื่อเราออกไป “โดนแดดข้างนอก” จริง ๆ แค่เพียงการมองผ่านกระจกเห็นแดดจ้าอาจไม่ได้ส่งผลมากระดับนั้นอีกเรื่องหนึ่งที่น่าสนใจเป็นพิเศษคือมักเชื่อกันว่าในประเทศที่หนาวจัดมากแทบทั้งปีจะมีอัตราการฆ่าตัวตายสูงเป็นพิเศษ แม้ว่าอาจจะจริง แต่มีนักวิจัยในสหรัฐอเมริกาที่วิเคราะห์ฐานข้อมูลชุดใหญ่ระหว่าง ค.ศ. ๑๙๗๕-๒๐๑๐ ทำให้รู้ว่าในสหรัฐอเมริกาอัตราความพยายามฆ่าตัวตายสูงสุดกลับเป็นฤดูใบไม้ผลิและต้นฤดูร้อน !

นักวิจัยอธิบายว่าการที่ร่างกายได้รับแสงแดดมากขึ้นอาจกระตุ้นให้เกิดการเปลี่ยนแปลงของสารสื่อประสาทอย่างปุบปับ อีกทั้งอุณหภูมิที่สูงขึ้นรวดเร็วยังอาจกระตุ้นให้เกิดความเปลี่ยนแปลงของอารมณ์  พูดง่าย ๆ ว่าทำให้อารมณ์
“สวิง” สุดขั้ว โดยเฉพาะในผู้ป่วยที่เป็นโรคอารมณ์สองขั้ว (bipolar disorder) อยู่แล้ว 

งานวิจัยใน ค.ศ. ๒๐๒๐ ชี้ว่า คนที่ป่วยเป็นโรคอารมณ์สองขั้วราวหนึ่งในสี่ได้รับผลกระทบทางอารมณ์จากการเปลี่ยนแปลงฤดูกาล

สาเหตุอีกข้อหนึ่งที่หลายคนอาจคาดไม่ถึงก็คือ ระยะเวลาที่คนอเมริกันฆ่าตัวตายมากสัมพันธ์กับช่วงเวลาที่มีละอองเรณูในอากาศมาก ซึ่งกระตุ้นให้เกิดอาการแพ้อย่างเฉียบพลัน จนอาจทำให้อาการทางจิตที่แย่เป็นทุนเดิมอยู่แล้วแย่ลงมากอย่างปัจจุบันทันด่วนได้

อย่างไรก็ตามการเปลี่ยนแปลงลมฟ้าอากาศเพียงอย่างเดียวไม่น่าจะเพียงพอให้คนทั่วไปฆ่าตัวตาย แต่เป็น “ตัวกระตุ้นเสริม” ให้คนที่มีความเสี่ยงจะทำเช่นนั้น ตัดสินใจลงมือง่ายขึ้น

คนกลุ่มหนึ่งมีอาการป่วยที่เรียกว่าอุตุพยาธิสภาพ (meteoropathy) ที่การเปลี่ยนแปลงลมฟ้าอากาศทำให้ป่วยได้สารพัด ทั้งปวดหัวไมเกรน ครั่นเนื้อครั่นตัว นอนไม่หลับขาดสมาธิ ไปจนถึงเจ็บตามแผลเป็น ฯลฯ

หนักขึ้นไปอีกคือผู้ป่วยโรค Seasonal Affective Disorder (SAD) หรือ Major Depressive Disorder (MDD) จะเกิดอาการป่วยแบบต่าง ๆ ในบางช่วงของปี ไม่ว่าจะเป็นซึมเศร้า ง่วงซึม เจริญอาหารเป็นพิเศษในฤดูใบไม้ร่วงและฤดูหนาวแต่พอถึงฤดูใบไม้ผลิและฤดูร้อนกลับไม่มีความอยากอาหารเลย บางคนก็ป่วยสวิงกลับกันกับคนทั่วไป คืออากาศดี อุ่นขึ้นมาเมื่อไร (ฤดูใบไม้ผลิและฤดูร้อน) ก็จะเกิดอาการซึมเศร้า แต่พออากาศหนาวกลับร่าเริงดีก็มี

มีงานวิจัยใน ค.ศ. ๒๐๑๑ ที่ศึกษาวัยรุ่นเกือบ ๕๐๐ คน โดยติดตามอารมณ์ติดต่อกัน ๓๐ วันเทียบกับการเปลี่ยนแปลงลมฟ้าอากาศทำให้พบว่าแบ่งกลุ่มวัยรุ่นนี้ได้คร่าว ๆ เป็นสี่กลุ่ม คือพวกที่ชอบฤดูร้อน พวกที่เกลียดฤดูร้อน พวกที่เกลียดฝน และพวกที่การเปลี่ยนแปลงลมฟ้าอากาศไม่ได้ส่งผลกระทบกับอารมณ์ความรู้สึกมากนัก

คราวนี้มาดูเรื่องผลกระทบจากการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศที่รุนแรงขึ้นทุกปีกัน

ผลกระทบนี้น่าจะกระทบกับคนส่วนใหญ่ของโลกก็ว่าได้ ทั้งนี้แต่ละสถานที่อาจได้รับผลกระทบไม่เท่ากัน ประเทศไทยเองอยู่ในตำแหน่งที่อาจจะได้รับผลกระทบมากอันดับต้น ๆ  ผลการวิจัยใน ค.ศ. ๒๐๑๗ พบว่าอุณหภูมิเฉลี่ยที่สูงขึ้นกำลังส่งผลให้เกิดระดับความรุนแรงของภัยพิบัติต่าง ๆ ที่สูงขึ้นไปทั่วโลก อุณหภูมิที่ร้อนขึ้นทำให้มีความเครียด เกิดความหุนหันพลันแล่น และความก้าวร้าวเพิ่มมากขึ้นตามไปด้วย

การเปลี่ยนแปลงพวกนี้อาจจะส่งผลต่อเนื่องทำให้เกิดการจลาจลและสงครามกลางเมืองเพิ่มได้ ยังไม่นับการทะเลาะเบาะแว้งแย่งชิงทรัพยากร โดยเฉพาะอย่างยิ่งบนพื้นที่รอยต่อระหว่างประเทศต่าง ๆ

นอกจากนี้การเปลี่ยนแปลงภูมิอากาศยังทำให้เกิดเหตุการณ์ด้านลมฟ้าอากาศแบบสุดขั้ว (extreme weather events) มากขึ้น ไม่ว่าจะเกิดน้ำท่วมหนัก พายุร้ายแรง และไฟป่า  ผลการวิเคราะห์ทางสถิติของงานวิจัยรวม ๑๗ ชิ้นในอังกฤษพบว่ามีสัดส่วนของผู้ประสบพบเจอเหตุการณ์ร้ายเหล่านั้นราว ๒๐-๓๐ เปอร์เซ็นต์ ที่เกิดอาการกังวลใจ ซึมเศร้า หรือมีภาวะป่วยทางจิตจากเหตุการณ์รุนแรง (PTSD)

การเปลี่ยนแปลงลมฟ้าอากาศกระทบต่อแต่ละคนไม่เท่ากัน ทำให้เจ็บป่วยได้สารพัดรูปแบบ มีเหตุปัจจัยที่เกี่ยวข้องซับซ้อนทั้งทางกายภาพและชีวภาพ ส่งผลกระทบอย่างกว้างขวางและลึกซึ้งเกินกว่าที่คิดกันทั่วไป และอาจส่งผลกระทบมากขึ้นในอนาคตอันใกล้