นโยบาย “กอุพากัม” (อ่านว่า กะ-อุ-พา-กำ) เน้นวางรากฐานให้ไทยพึ่งพาตนเองในการผลิต โดยด้านเกษตรกรรม มีการส่งเสริมให้เพิ่มพื้นที่เพาะปลูก เพิ่มจำนวนเกษตรกร ตั้งหน่วยงานใหม่เพื่อส่งเสริมกิจการเหล่านี้ เช่น กรมประมง กรมเกษตร ฯลฯ  ด้านอุตสาหกรรม ตั้งกรมส่งเสริมอุตสาหกรรม กรมโรงงานอุตสาหกรรม กระทรวงอุตสาหกรรม ออกกฎหมายกู้เงินด้านเกษตรและอุตสาหกรรมในประเทศ  ด้านพาณิชยกรรม ตั้งกรมการค้าภายใน กรมการค้าต่างประเทศส่งเสริมคนไทยให้ประกอบการค้า ฯลฯ

ปี ๒๔๘๖ ร้านสิน อดุลยพันธ์ ส่งข้าวเกรียบกุ้งเข้าร่วมงานประกวดผลผลิตที่เกิดจากสามกัม (กรรม) ในกรุงเทพฯ ได้รับรางวัลที่ ๑ ได้รับใบประกาศนียบัตรลงนามโดย “พระยารามราชภักดี” (หม่อมหลวงสวัสดิ์ อิศรางกูร) ข้าหลวงตรวจการกระทรวงมหาดไทยภาค ๔ (หนึ่งในคณะกรรมการ) ซึ่งทางร้านใส่กรอบรูปประดับผนังเอาไว้จนถึงทุกวันนี้ (แน่นอนว่ามีสภาพเก่าแก่ไปตามอายุ)

จากนั้นสินค้าของร้านก็เป็นที่รู้จักจากเครื่องหมายการค้า  “ตราพระสังข์ทอง” เรียกกุ้งเรียกปลา ที่คุณยายทรัพย์ อดุลยพันธ์ (ภรรยาของคุณสิน) ริเริ่มนำมาใช้ เพื่อให้คนจดจำสินค้าได้ (ถือว่าล้ำสมัยในยุคนั้น) ซึ่งยังคงใช้มาจนถึงปัจจุบันเช่นกัน

สำหรับคนอำเภอเมืองสงขลา ร้านสิน อดุลยพันธ์ คือร้านเก่าแก่ที่เป็นความทรงจำในวัยเยาว์ ด้วยต่างเคยมากับคุณตาคุณยายเพื่อมาซื้อของกินอยู่เป็นประจำ ของขึ้นชื่อคือข้าวเกรียบพร้อมทอด (ปัจจุบันห่อละไม่เกิน ๒๐๐ บาท) และน้ำพริกเผา (ถุงละไม่เกิน ๑๐๐ บาท) ซึ่งว่ากันว่ารสชาติไม่เป็นรองใคร โดยคนมักซื้อข้าวเกรียบกินคู่กับน้ำพริกเผาเพื่อตัดความเลี่ยน

เอาข้าวเกรียบกลับมาทอด เอาน้ำพริกเผามาคลุกข้าวกิน เอาซีอิ๊วมาเหยาะจิ้ม