ตอนนี้คนส่วนใหญ่เก็บเนื้อเก็บตัวอยู่บ้านเรียกว่าตามเมืองใหญ่ ๆ ในโลกตกอยู่ในสภาพไม่ต่างกัน ในวันที่ไวรัสโคโรนาระบาดไปทั่วทุกหัวระแหงเพื่อนฝูงหลายคนต้องทำงานจากที่บ้าน โดยออกจากบ้านก็ต่อเมื่อจำเป็นจริง ๆ เท่านั้น ถือว่าการเก็บตัวอยู่บ้านนี้เป็นภารกิจกู้โลกเลยก็ว่าได้

แม้เราจะเขียนคอลัมน์ที่พาผู้อ่านออกเดินทางไปตามเมืองต่าง ๆ แต่ชีวิตส่วนใหญ่นั้นก็อยู่บ้านเป็นหลักเพราะทำงานที่บ้าน สภาพแวดล้อมที่คุ้นเคยที่สุดก็คือบรรยากาศรอบ ๆ บ้าน “วาดเมือง” คราวนี้ทำตามนโยบาย” “อยู่บ้าน หยุดเชื้อ เพื่อชาติ” พาผู้อ่านเดินสำรวจรอบ ๆ บ้าน ว่านอกจากคนแล้ว เพื่อนร่วมโลกอื่น ๆ ของเราเป็นอย่างไรกันบ้าง

สิ่งที่ได้พบจากการที่ต้องอยู่บ้านอย่างจริง ๆ จัง ๆ คือ เราสังเกตธรรมชาติรอบตัวมากขึ้น และเหมือนว่าพอคนต้องอยู่บ้านกันมาก ๆ เข้า รถราก็หายไปเสียงจากเครื่องบินและเครื่องยนต์ก็หายไปด้วย เหมือนว่าอากาศแถวบ้านจะดีขึ้นด้วย ต้นไม้ออกดอกรับฤดูร้อน นกหลากหลายชนิดออกหากิน บ้างก็เลี้ยงลูกกัน ว่าไปเหมือนพอคนหยุดเดินทาง โลกก็เริ่มปรับสมดุล สิ่งมีชีวิตอื่น ๆ ก็ออกมาใช้ชีวิตมากขึ้น

เราเดินเลาะมาถึงแปลงผักสวนครัว เด็ดใบกะเพรา เก็บพริกขี้หนู วันนี้ตั้งใจจะทำผัดกะเพราราดข้าว ผักสวนครัวของแม่ปลูกไว้ในลังบ้าง ในกล่องโฟมบ้าง ในช่วงเวลาที่ต้องอยู่บ้านนาน ๆ การทำสวนครัวเป็นกิจกรรมที่ช่วยให้เราพึ่งพาตัวเองได้ง่ายที่สุด

เราเดินรอบบ้านชมนกชมไม้ เห็นต้นพวงครามออกดอกสีม่วงพราวไปทั้งต้นรับฤดูร้อนดอกไม้ช่วยให้บ้านสดชื่น ดอกไม้บางชนิดส่งกลิ่นหอม บางชนิดก็กินได้  

ลูกหนามแดงกำลังสุก

ลูกหม่อนออกเต็มต้นนำมาทำแยมได้

ส้มจี๊ด

การอยู่บ้านแบบไม่ออกไปไหน การทำกับข้าวกินเองถือเป็นเรื่องที่จำเป็นอย่างมาก ช่วงนี้หลายคนเริ่มเข้าครัวทำอาหารกินเองนอกจากจะผ่อนคลายความเครียดแล้วในวิกฤตก็ยังเปิดโอกาสให้เราเรียนรู้การพึ่งตนเองได้มากขึ้น

นกเขาใหญ่เจอกันได้ทั้งวัน ตั้งแต่หน้าบ้านไปถึงในครัว

ก่อนเราจะไปผัดกะเพราก็ขออวยพรให้ท่านผู้อ่านมีสุขภาพกายและสุขภาพใจที่แข็งแรง ผ่านวิกฤตที่กำลังเกิดขึ้นไปได้อย่างปลอดภัยนะคะ...