Slow Ride Coffee & Cafe
๓ กันยายน ๒๕๖๕
ถึงพ่อที่คิดถึง

วันนี้อากาศไม่ร้อนมาก เพราะมีเมฆสีเทาปุกปุยลอยปกคลุมเต็มผืนฟ้าและดูท่าเหมือนว่าฝนกำลังจะตก ทำให้ลูกรู้สึกคิดถึงบ้านไม่น้อย

ตอนนี้ลูกอยู่ในร้านกาแฟที่มีป่าสีเขียวร่มรื่นตั้งแต่ทางเข้าให้ความรู้สึกเหมือนอยู่ในสวนป่าหลังบ้านของเราเลยนะ แอบคิดในใจว่าถ้าพ่อมาด้วยกันก็คงดี เพราะพ่อชอบปลูกป่า พืชผักสวนครัว และชอบดื่มกาแฟ เห็นบรรยากาศแบบนี้ลูกเลย อดไม่ได้ที่จะเขียนจดหมายถึงพ่อ

จำได้ว่าเมื่อมาถึงท่ารถ ลูกโทรศัพท์ถามเพื่อนที่มารออยู่ก่อนแล้วถึงวิธีเดินทาง ปลายสายพูดเพียงว่า “ลงพัทยาเหนือนะ”

ในใจลูกนึกสงสัยว่ามีพัทยาเหนือ-ใต้ด้วยอย่างนั้นหรือเลยค้นหาข้อมูลทางอินเทอร์เน็ตก็ได้ความโดยสรุปว่า เมืองพัทยามีนักท่องเที่ยวต่างชาตินิยมเข้ามาเที่ยวเป็นอันดับต้น ๆ ของประเทศ ทำให้เหมาะกับการลงทุนและการค้าต่าง ๆ มีปริมาณเม็ดเงินกระจายในพื้นที่ค่อนข้างสูง จึงได้รับการยกฐานะเป็นเขตการปกครองพิเศษ มีการบริหารจัดการเมืองเอง ไม่ขึ้นตรงกับจังหวัดชลบุรี แบ่งพื้นที่ออกเป็นสี่ส่วนคือ พัทยาเหนือ พัทยากลาง พัทยาใต้ และหาดจอมเทียน

พ่อรู้ไหมว่าพัทยาเหนือเป็นพื้นที่ตลอดถนนสายนาเกลือ-พัทยา จนถึงวงเวียนปลาโลมา ซึ่งเป็นจุดเริ่มต้นของถนนเลียบชายหาดยาวไปจนถึงพัทยาใต้

พัทยากลางมีโรงแรมที่ส่วนมากไม่ใหญ่มาก แต่จะมีบาร์เบียร์ ร้านขายเสื้อผ้า และบาร์อะโกโกอยู่เยอะเลย

พัทยาใต้มีความโค้งมากจากถนนเลียบชายหาด แถบนี้นี่เองที่ลูกเคยได้ยินว่าเป็นถนนคนเดินพัทยา

ส่วนพื้นที่ของหาดจอมเทียนถูกแบ่งจากส่วนอื่น ๆ ด้วย เนินเขาด้านหลังของพัทยาใต้ ถ้าพ่อขับรถผ่านเนินเขาและพระพุทธรูปใหญ่ก็จะลงมาสู่ชายหาดที่ค่อนข้างเงียบ ที่นี่เป็นที่นิยมของกีฬาทางน้ำด้วยนะ

พอมาถึงพัทยาแล้วระหว่างรอรถโดยสารเพื่อเดินทางต่อสายตาลูกก็พลันเห็นแผ่นป้ายให้ข้อมูลเกี่ยวกับเมืองพัทยาอยู่ในจุดบริการนักท่องเที่ยว

น้อยคนนักที่จะรู้ที่มาที่ไปของชื่อ “พัทยา” จริง ๆ  หนึ่งในนั้นก็คือลูกนี่แหละ

แล้วพ่อล่ะรู้ไหมว่าชื่อเมืองนี้มีข้อสันนิษฐานว่าเคยเรียกว่า “ทัพพระยา” เพราะเป็นที่ที่กองทัพทหารเดินผ่าน แล้วยังเป็นที่ตั้งทัพของพระยาตากด้วย แต่บ้างก็ว่าเพี้ยนมาจาก “พัทธยา” ชื่อลมที่พัดผ่านจากทิศตะวันตกเฉียงใต้ไปทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือในต้นฤดูฝน

ร้านกาแฟที่ลูกตั้งใจมานี้จะเรียกว่าอยู่ที่พัทยาก็ได้ แต่อยู่ห่างจากวงเวียนปลาโลมาขึ้นมาทางตะวันออกเฉียงเหนืออีกราว ๑๐ กิโลเมตร ถ้าตามเขตพื้นที่ต้องบอกว่าอยู่บนถนนเลียบทางรถไฟ ในตำบลหนองปลาไหล อำเภอบางละมุง ทางเข้าของร้านมีป้าย Slow Ride Coffee & Cafe โดดเด่นเชื้อเชิญให้ลูกค้าที่ผ่านไปมาเข้าไปเยี่ยมชม บรรยากาศร่มรื่นเป็นป่าเกือบทั้งหมดเลยนะพ่อ บนพื้นที่ ๑๘ ไร่นี้จัดสรรใช้สอยได้อย่างลงตัวเลยละ

ลูกเดินเข้ามาในร้าน ทักทายกับเพื่อนที่นัดกันไว้แล้ว ก็เลือกได้ทำเลที่นั่งข้างบ่อปลาคาร์ป ในนี้เป็นตู้ขนาดใหญ่ที่ผลิตด้วยเหล็กหรือที่พ่อคุ้นเคยจนเรียกติดปากว่าตู้คอนเทนเนอร์แบบที่ใช้บรรจุสินค้าสำหรับการขนส่งทางเรือที่ต้องใช้ระยะเวลานานนั่นแหละ ทางร้านประยุกต์ให้เป็นที่นั่งรับประทานอาหารและดื่มกาแฟ ผนังด้านที่ติดกับบ่อปลาเป็นกระจกบานใหญ่ มองออกไปเห็นธรรมชาติ สร้างบรรยากาศผ่อนคลายความเหนื่อยล้าจากการเดินทางได้ดีมากเลย