การนั่งรถซาฟารีในอุทยานแห่งชาติฯ โดยเจ้าหน้าที่อุทยานฯ เป็นไกด์ขับตระเวนพาชมสัตว์ป่า เริ่มจากช่วงเวลาเช้าตรู่ถึงสาย พักผ่อนช่วงเที่ยง และเริ่มซาฟารีอีกครั้งในช่วงบ่ายถึงค่ำ

ช้างป่าแม่ลูกยืนเอางวงเด็ดดึงกิ่งไม้หากินอย่างสบายใจในพุ่มไม้เตี้ยห่างไปในระยะแค่ ๔-๕ เมตร ฝูงอิมพาลาตัวเมียค่อยๆ ย่างเดินตามกันเป็นทางบนลาดเนิน ขณะที่อิมพาลาตัวผู้มีเขาเดินตามห่าง ๆ  และจู่ ๆ “พุมบา” หมูป่าจากหนังเดอะไลออนคิง หรือชื่อจริง “วอร์ตฮอก” (Warthog) ก็โผล่หน้าเขี้ยวโง้งยาวออกมาจากพงหญ้าใกล้ ๆ ก่อนจะเดินอาด ๆ เลียบเข้ารก  เจ้าหน้าที่อุทยานฯ ผิวเข้มหักเลี้ยวรถจากเส้นทางหลักเข้าที่โล่งเตียนข้างทาง แล้วจอดรถข้าง ๆ สิงโตเพศเมียสามตัวที่นอนหลับสนิทอยู่ห่างไปไม่เกิน ๓ เมตร เราได้แต่อุทานในใจว่า “ใกล้แค่นี้เลย” 

เป็นการประชิดสัตว์นักล่าเจ้าป่าที่คณะซาฟารีบนรถซึ่งเรียกว่า game drive ไม่ต้องทบทวนกฎความปลอดภัยกันอีกว่าห้ามลงจากรถและห้ามยื่นอุปกรณ์ถ่ายภาพออกนอกตัวรถ ที่สำคัญคือการเฝ้ามองพวกมันนอนสบาย ๆ ตามธรรมชาติ ทำให้เรารักษาความเงียบกันเองโดยถ้วนหน้า 

ฟ้าเริ่มมืด รถจี๊ปตระเวนออกตามหาเสือดาวที่เจ้าหน้าที่อุทยานฯ เล่าว่าเพิ่งเห็นเมื่อ ๓-๔ วันก่อน แต่ไม่ว่าจะลัดเลาะไปเส้นทางไหนก็ไร้วี่แวว  โชคดีอย่างน้อยที่เราได้เห็นซากกะโหลกกวางที่เสือดาวทิ้งไว้บนคบไม้สูงจากพื้นดินหลายเมตร

เซาท์ลูอังวาเป็นอุทยานแห่งชาติที่มีชื่อเสียงอันดับต้น ๆ ของประเทศแซมเบีย มีแม่น้ำ Luangwa อันเป็นที่มาของชื่ออุทยานฯ ไหลผ่านกลางพื้นที่ ทำให้พืชพรรณมิได้แห้งแล้งเป็นทุ่งหญ้าสะวันนาเหมือนในดินแดนอื่น ๆ ของแอฟริกา นักเดินทางจากหลายประเทศเห็นพ้องกันว่า จุดเด่นของที่นี่คือโอกาสเห็นสัตว์ป่าง่ายและใกล้มากขนาดช่วงหน้าฝนที่เรามาเยือน สัตว์ป่าแยกกันหากิน ไม่รวมตัวเป็นฝูงใหญ่ แต่ก็ยังพบสัตว์ง่าย เมื่อถามถึงหน้าแล้งช่วงเดือนสิงหาคมถึงกันยายน เจ้าหน้าที่อุทยานฯ ยิ้มกว้าง ยืนยันว่าจะเห็นฝูงสัตว์จำนวนมากกว่านี้ ง่ายกว่านี้ และใกล้กว่านี้