บนเส้นทางที่เต็มไปด้วยกรวดหินปูนที่กร่อนจากพลังธรรมชาติ ก้าวไปก็ไถลไปทุลักทุเลพอสมควร มองรอบตัวหากเปรียบก้อนกรวดที่เรายืนเหยียบเป็นทะเล กองหินปูนแหลมที่ปกคลุมด้วยต้นไม้ก็เหมือนเกาะเล็ก ๆ  บางกองดูคล้ายสวนแนวตั้ง แต่ต่างตรงที่นี่คือ “สวนของธรรมชาติ” แท้จริง

แต่ละเกาะมีเสน่ห์เฉพาะ บางเกาะมีนางพญาชาฤ ๅษี ดอกใหญ่สีชมพูสดใสเบ่งบานแทรกร่องหิน บางเกาะมีดาดนภา (Begonia soluta) ใบกลมกว้าง ดอกสีชมพูฐานเกาะยังเต็มไปด้วยพืชล้มลุกนานาชนิด ส่วนไม้ยืนต้นขึ้นห่าง ๆ ไม่สูงนัก รูปทรงบิดงามราวบอนไซ เด่น ๆ คือก่อขี้หมู (Quercus helferiana) และช้องเจ้าฟ้า (Buxus sirindhorniana)

“เทียนปีกผีเสื้อ (Impatiens patula) เต็มดอยเลย !” เพื่อนอุทานเมื่อเราเคลื่อนขึ้นไปอีกยอด

ผมมองเบื้องหน้าแล้วขนลุกกับฉากที่เหมือนนิยาย ดอกสีชมพูแน่นทั่วลานไม่เว้นที่ว่างให้พื้นดินได้ปรากฏ  ผมใช้เวลาเนิ่นนานนั่งดูดอกไม้รูปร่างเหมือนผีเสื้อกางปีก จนเผลอลืม “พิศวงตานกฮูก (Thismia thaithongiana)” ที่ตั้งใจมาดูไปสนิท