ระหว่างตระเวนถ่ายภาพและเก็บข้อมูลของ hidden paradise เราพบการคุกคามต่อพื้นที่หลายแห่งตรงหน้าบางแห่งสั่นสะเทือนถึงจิตใจ เพราะกลายเป็นภาพบันทึกสุดท้าย ด้วยเพียงไม่กี่เดือนต่อมาพื้นที่นั้นก็ถูกทำลายจนหมดสิ้น 

ขณะที่นานาประเทศกำลังเฝ้าระวังวิกฤตร้ายแรงไม่ยิ่งหย่อนไปกว่าโลกร้อนโลกรวน นั่นคือการสูญเสียความหลากหลายทางชีวภาพ (biodiversity loss) ซึ่งจะทำให้เกิดการพังทลายของระบบนิเวศที่มนุษย์พึ่งพาอยู่อย่างขาดไม่ได้ แต่เราขาดความตระหนักและรับรู้ 

ตรงกันข้ามกลับวางตนเองเป็นผู้รู้และศูนย์กลางของทุกอย่าง 

ในรายงานของโครงการริเริ่มทางการเงินเพื่อความหลากหลายทางชีวภาพ (BIOFIN) พบว่า ระหว่างปี ๒๕๖๔-๒๕๖๖ เพียงแค่ ๓ ปี รัฐไทยใช้งบประมาณจัดทำโครงการต่าง ๆ ซึ่งเป็นอันตรายต่อความหลากหลายทางชีวภาพ เป็นเงินถึงราว ๒.๒ แสนล้านบาท

และเรายังไม่รู้เลยว่า ตั้งแต่ปี ๒๕๖๗ ถึงขณะนี้ มีโครงการและงบประมาณจากภาษีประชาชนอีกจำนวนเท่าไรถูกใช้ไปกับการทำลายพื้นที่ธรรมชาติ 

ธรรมชาติวิวัฒนาการมานานหลายร้อยหลายสิบล้านปี จนมีความหลากหลาย ทั้งในระบบนิเวศของพื้นที่เผ่าพันธุ์ สกุล ชนิด ลงลึกเข้าไปถึงระดับพันธุกรรมที่ฝังอยู่ในเซลล์ของทุกชีวิต 

ไม่ว่าจะหลากหลายมากหรือน้อย ธรรมชาติทุกแห่งล้วนสำคัญ เพราะผ่านการคัดสรรให้ดำรงอยู่ในสภาพแวดล้อมเช่นนั้นจนมาถึง ณ กาลเวลาปัจจุบัน ไม่ขึ้นกับการตัดสินของมนุษย์ว่า นี่แห้งแล้งกันดาร เสื่อมโทรม รกร้าง หรือไร้มูลค่าทางเศรษฐกิจ 

ไม่ว่าจะหลงเหลืออยู่เพียงไม่กี่ตารางเมตรหรือตารางกิโลเมตร ทุกแห่งล้วนมีสิทธิ์เป็น hidden paradise

เราอาจทำได้เพียงเก็บภาพบันทึกไว้ ก่อนความบริสุทธิ์งดงามอันน่ามหัศจรรย์เหล่านี้จะสูญหาย

ทว่าเราอาจยังมีความหวัง...หากให้ธรรมชาติได้ดำเนินตามวิถีธรรมชาติอย่างที่มันเป็น