กลับต้องเดินช้า ๆ เพื่อประคองบาตรหนัก ๆ ฝ่าเท้าเปล่าที่ย่ำลงพื้นก็ยิ่งสะท้อนกลับมาเป็นความเจ็บปวด

แต่พระใหม่ทุกคนก็เดินกลับถึงวัดปลอดภัย 

ถึงเวลาฉันเช้า กับข้าวกับปลาที่ได้จากการบิณฑบาตของพระทุกรูปจะนำมาวางรวมกันบนโต๊ะกลาง พระแต่ละรูปจะเดินรอบโต๊ะ อุ้มบาตรด้วยมือซ้าย และใช้มือขวาตักอาหารใส่บาตรตนเอง เท่าที่จะฉันหมดและอิ่มพอดี ไม่ให้เหลือเศษอาหาร

การฉันอาหาร ข้าวกับอาหารคาวหวานหลากชนิดจะถูกตักใส่บาตรรวมกัน

โดยส่วนตัว ผมใช้วิธีแบ่งพื้นที่ก้นบาตรเป็นมุม ๆ เพื่อวางอาหารไม่ให้ผสมปนเปกันจนรสชาติกลายเป็นอะไรที่กินได้ยาก เพราะยังไม่สามารถละเรื่องรสชาติ ซึ่งสำหรับพระที่ถือวินัยเข้มจริง ๆ ก็อาจคละอาหารทั้งหมดรวมกัน

การฉันอาหารในบาตร ถือเป็นการฝึกปฏิบัติให้ลด ละ กิเลส การหลงติดในรสชาติ 

การออกเดินบิณฑบาตถือเป็นการฝึกสติและสร้างปฏิสัมพันธ์กับชุมชน ขณะที่ชาวบ้านก็ได้สะสมบุญจากการทำทาน

ทุกครั้งที่เปิดบาตรรับของ เกิดความรู้สึกขอบคุณ เกิดสำนึกว่าชีวิตของเราต้องพึ่งพาผู้อื่นสนับสนุนและหล่อเลี้ยงจึงสามารถดำรงอยู่ได้ และต้องซื่อสัตย์ต่อหน้าที่ของพระใหม่ คือการศึกษาพระธรรม และครองสมณเพศให้ถูกต้องตามพระธรรมวินัย

ฉันเสร็จ พระต้องนำบาตรไปล้างและตากไว้สำหรับใช้ใหม่ในวันรุ่งขึ้น

ระหว่างล้างบาตร ได้พิจารณารูปลักษณ์ของบาตร ก็ยิ่งรู้สึกว่าเป็นวัตถุน่าทึ่ง

เพราะปริมาตรส่วนใหญ่ของบาตรคือความว่างเปล่า 

และความว่างเปล่านั้นเองที่ก่อคุณประโยชน์

ขณะที่ในตัวพระผู้ล้างบาตรเองนั้นกลับไม่เคยว่างเปล่า

กิเลส โลภ หลง ยังคงเต็มบาตร