รัฐประหาร ๒๕๓๔
PIC (พลิก) STORY
เรื่อง : สุเจน กรรพฤทธิ์
ภาพ : หอจดหมายเหตุแห่งชาติ
เป็นที่ทราบกันดีว่า ไทยเป็นประเทศที่เกิดรัฐประหารบ่อยที่สุดแห่งหนึ่ง นับตั้งแต่เปลี่ยนแปลงการปกครอง ในปี ๒๔๗๕ ถึงตอนนี้ (ปี ๒๕๖๘) เกิดขึ้นแล้ว ๑๓ ครั้ง
การรัฐประหารของ “คณะรักษาความสงบแห่งชาติ” (รสช.) โค่นรัฐบาล พล.อ. ชาติชาย ชุณหะวัณ ในวันที่ ๒๓ กุมภาพันธ์ ๒๕๓๔ เป็นการยึดอำนาจครั้งที่ ๑๑ คณะรัฐประหารอ้างพฤติกรรมทุจริตในรัฐบาล ซึ่งคนยุคนั้นตั้งฉายาคณะรัฐมนตรีว่า “บุฟเฟต์คาบิเน็ต” คือคณะรัฐมนตรี
(cabinet) ที่ทุจริตกอบโกย ราวกับรับประทานอาหารแบบ
บุฟเฟต์ (buffet)
แต่การแก้ด้วยการรัฐประหารกลับนำไปสู่เหตุการณ์ “พฤษภาเลือด ๒๕๓๕” เมื่อ “ม็อบมือถือ” ชนชั้นกลางประท้วงขับไล่รัฐบาลที่นำโดย พล.อ. สุจินดา คราประยูร ผู้บัญชาการทหารบก ที่ประกาศ “เสียสัตย์เพื่อชาติ” เข้าดำรงตำแหน่งนายกฯ เสียเอง และมีท่าทีสืบทอดอำนาจชัดเจนจนพ้นจากอำนาจไป
ภาพสัญลักษณ์ภาพหนึ่งอันเป็นผลจากรัฐประหาร ปี ๒๕๓๔ คือทหารเข้าควบคุมพื้นที่หน้าสมาคมหนังสือพิมพ์
แห่งประเทศไทย สะท้อนถึงเสรีภาพสื่อมวลชนที่หายไปด้วยปากกระบอกปืน
น่าคิดว่า ผ่านไป ๓๔ ปี สังคมไทยเรียนรู้อะไรจาก “พฤษภาเลือด”