จึงน่ายินดีที่ “สวนนกชัยนาท” ของไทยมีพิพิธภัณฑ์ไข่นกเป็นศูนย์กลางรวบรวมไข่นกสารพัดชนิดจากทั่วโลก หวังส่งเสริมการเรียนรู้ด้านวงจรชีวิตของนก

นอกอาคารเด่นด้วยสถาปัตยกรรมรูปนกเงือกโผล่หัวทะลุเปลือกไข่ อาศัยทรงไข่เป็นอุโมงค์นำทางสู่ภายใน โถงกลางใช้ประโยชน์จากเสาอาคารเป็นต้นไม้ยักษ์ที่มี “หุ่นฟางนก” ทำรังบนต้นไม้ (หุ่นฟางนกเป็นประติมากรรมสร้างชื่อด้านการท่องเที่ยวให้สวนนกชัยนาทมาตั้งแต่ปี ๒๕๒๖) มีบันไดให้ผู้มาเยือนไต่ขึ้นไปเยี่ยมบ้านของนกยักษ์ที่กำลังกกไข่ ยิ่งเข้าใกล้ก็คล้ายมนุษย์ถูกย่อส่วนให้จิ๋วราวลูกนกแรกเกิด

พื้นที่โดยรอบของพิพิธภัณฑ์รายล้อมด้วยไข่นกหลากหลาย ทั้งขนาดใหญ่-เล็ก ทรงกลม-รี ลวดลายริ้ว-จุด สีสันขาว ครีม ส้ม น้ำตาล เขียว ฟ้า ดำ ฯลฯ ยิ่งจัดแสดงในตู้กระจกก็ให้ความรู้สึกดั่งอัญมณีจากธรรมชาติ เช่น ไข่กาอเมริกัน ไข่เหยี่ยวออสเปรย์ ไข่นกคิลล์เดียร์ ไข่นกเกรย์แคตเบิร์ด ไข่นกสครับเจย์ ไข่นกฟินช์ ไข่นกโรบิน ไข่นกคาร์ดินัล ไข่นกอินทรีทอง ฯลฯ กระทั่งที่พบในไทยอย่างไข่นกเขา ไข่นกเอี้ยง ไข่นกหัวขวาน ไข่นกเรเวน ไข่นกกระเรียน ไข่นกกระสาเทา ไข่นกกระยาง ไข่นกแสก ฯลฯ 

เสียดาย นอกจากป้ายกำกับชื่อชนิดนกก็ไม่มีข้อมูลไข่นกให้ศึกษา ไม่มีคำแนะนำหากพบไข่นกในธรรมชาติ วิธีรักษาไข่ลมหรือไข่ที่นกเจาะทิ้งแล้วทั้งในแง่อนุรักษ์และต่อยอดเป็นงานศิลปะ ฯลฯ รวมถึงต้องอาศัยทุนความรู้ของผู้เที่ยวชมเอง เพราะหลายตัวอย่างแสดงข้อมูลไม่ตรง