ถนนทรงวาด

วาดเมือง

เรื่อง : นันทวัน วาตะ

วันหนึ่งมีเวลาได้เดินลัดเลาะถนนทรงวาดที่มีตึกเก่าแก่เป็นเอกลักษณ์และเรื่องราวที่น่าสนใจ  ถนนทรงวาดเกิดขึ้นในสมัยรัชกาลที่ ๕ เชื่อมต่อกับพื้นที่ของสำเพ็งและเยาวราช

ถ้าขึ้นมาจากท่านํ้าราชวงศ์ก็จะเห็น ตึกแขกที่หัวมุมถนนทรงวาด จากที่เคยอ่านข้อมูลมีความเข้าใจว่าตึกนี้เป็นห้างมัสกาตีที่ขายผ้าลาย แต่ตึกของห้างมัสกาตีนั้นตั้งอยู่ที่ถนนอนุวงศ์  ตึกแขกที่ถนนทรงวาดจึงอาจจะเป็นตึกของพ่อค้าชาวอินเดียท่านอื่น ที่เคยทำการค้าในยุคนั้น

ขนมจีบอาเหลียง เจ้าเก่าแก่
คนใส่ชุดสิงโตยืนเรี่ยไรเงินที่หน้าร้านขายของชำ

ก๋วยเตี๋ยวนายย้ง 
ทรงวาด

ตึกแถวตลอดแนวถนนทรงวาดแม้จะมีตึกที่สร้างใหม่ขึ้นมา
แต่ตึกเก่า ๆ ก็ยังมีให้เห็นและยังคงใช้งานอยู่ ตึกหน้าตรอก
สะพานญวนเป็นร้านขายของเล่น มองดูมีเสน่ห์มาก

ตึกหน้าตรอก สะพานญวน

มัสยิดหลวงโกชาอิศหาก (มัสยิดวัดเกาะ) ตึกสีเหลืองที่มีสถาปัตยกรรมแบบนีโอคลาสสิกสร้างขึ้นสมัยรัชกาลที่ ๕ เป็นมัสยิดเดียวที่ตั้งอยู่ในย่านนี้  หลวงโกชาอิศหากเป็นขุนนางมุสลิมเชื้อสายมลายู ทำหน้าที่เป็นล่ามภาษามลายูให้ชาวต่างชาติที่มาติดต่อราชการและค้าขายกับสยามในเวลานั้น

มัสยิดนี้สร้างขึ้นเพื่อความสะดวกในการทำละหมาดของชาวมุสลิมที่เดินทางมาติดต่อการค้าและงานราชการ เพื่อจะได้ไม่ต้องเดินทางไปมัสยิดที่อยู่ห่างไกล

ศาลเจ้าเล่าปูนเถ้ากง

ศาลเจ้าเล่าปูนเถ้ากงสร้างขึ้นโดยกลุ่มชาวจีนแต้จิ๋วตั้งอยู่ติดกับโรงเรียนเผยอิง สันนิษฐานว่าสร้างมาตั้งแต่สมัยต้นกรุงรัตนโกสินทร์ และมีการบูรณะใหม่อีกหลายครั้ง 

ตึกผลไม้เป็นตึกแถวสีขาว รอบวงกบหน้าต่างมีปูนปั้นรูปผลไม้นานาชนิดมองดูแปลกตาและน่าสนใจมาก สมเป็นตึกของเมืองร้อน

เราเดินลัดตามตรอกซอกซอยจนจำไม่ได้ว่าตรงไหนเป็นตรงไหน บางช่วงมีคนบอกทางให้ทำให้ได้รู้ว่าถนนทรงวาดมีความน่าสนใจมาก...