ดอยหลวงเชียงดาว
ปลด ปล่อย เปล่า
ประพันธ์ : สุวิชานนท์ รัตนภิมล
ภูเขาใหญ่โหนกนูนขึ้นมาจากใต้ท้องน้ำมหาสมุทร
กาลเวลาไล่แผ่นน้ำเหือดหาย
ทิ้งไว้แต่เปลือกหอยเศษกระดูกทะเลซากฟอสซิลดึกดำบรรพ์
ยุคเพอร์เมียนแห่งเถ้าถ่านละลายก้อนหินใต้สะดือโลก
กลายเป็นหมู่เรือนยอดเขาสูงทะลุเมฆไปชั่วกัปกาล
กิ้งก่ายักษ์สัตว์เลื้อยคลานมีครีบปีกเคยบินฉวัดเฉวียนผ่านไปมา
เฟินใหญ่ยักษ์โตโอฬาร กิ่งใบใหญ่เติบโตเบียดใบใหญ่คับฟ้า
สัตว์ฟันแทะก็ตามมา หยุดโลกล้านปีสู่โลกอีกหลายล้านปี
ปรากฏอ่างหินยักษ์อ่างสลุงเป็นสักขีพยาน
ร่องรอยเว้าแหว่งเนื่องไกลไปถึงเทือกเขาหิมาลัย
สังคมพืชกึ่งอัลไพน์จึงเกิด เติบโตในดินแดนลมหนาวเย็นตลอดเวลา
สืบทอดเกสรดอกไม้พันธุ์ลึกอันแตกต่าง แตกตื่นไปถึงดวงตาสัตว์อาศัย
มะแหลบป่า เหยื่อเลียงผา ค้อ สุวรรณนภา คำขาวกุหลาบพันปีเชียงดาว
ฟองหินเหลือง พิมพ์ใจ สิรินธรเนียกล้วยไม้ ตีนเต่า เอื้องผึ้ง
บัวหิมะในปลีหิน ผีเสื้อสมิงเชียงดาวลับหาย
ม้าเทวดา ไก่ฟ้าหางลายขวาง
อุทยานพืชสัตว์ มรดกเก่าแก่ดื่นดึกดำบรรพ์
จากยอดกิ่วลม ยอดดอยหนอก พีระมิด
ยอดหัวรถบัส ยอดสามพี่น้องตระหง่านล้อเมฆ
ปราการด่านเมืองเห็นไกลลิบลิบ อิงขอบฟ้าขอบโลก
แรเงาขอบฟ้าเปลี่ยนแสงสีเมฆโอบร้อยห่อห่มไว้ตลอดเวลา
ตุ่มตาโลก ตะลึงแลเห็นทุกด้านผาชัน
เสาหลักหินมหึมาสลักฟ้าอากาศ
ย่อโลกลงเหลือแท่งหินก้อนหนึ่งเดียว
เป็นดอยหลวงเชียงดาว ยอดดอยสูงลิบเพียงดาวเสมอดาว
ดินแดนพืชสัตว์คงอยู่ล้ำลึกเข้าไปในเมฆ ราวไร้สิ้นวันกาลเวลา
กาลเวลาไล่แผ่นน้ำเหือดหาย
ทิ้งไว้แต่เปลือกหอยเศษกระดูกทะเลซากฟอสซิลดึกดำบรรพ์
ยุคเพอร์เมียนแห่งเถ้าถ่านละลายก้อนหินใต้สะดือโลก
กลายเป็นหมู่เรือนยอดเขาสูงทะลุเมฆไปชั่วกัปกาล
กิ้งก่ายักษ์สัตว์เลื้อยคลานมีครีบปีกเคยบินฉวัดเฉวียนผ่านไปมา
เฟินใหญ่ยักษ์โตโอฬาร กิ่งใบใหญ่เติบโตเบียดใบใหญ่คับฟ้า
สัตว์ฟันแทะก็ตามมา หยุดโลกล้านปีสู่โลกอีกหลายล้านปี
ปรากฏอ่างหินยักษ์อ่างสลุงเป็นสักขีพยาน
ร่องรอยเว้าแหว่งเนื่องไกลไปถึงเทือกเขาหิมาลัย
สังคมพืชกึ่งอัลไพน์จึงเกิด เติบโตในดินแดนลมหนาวเย็นตลอดเวลา
สืบทอดเกสรดอกไม้พันธุ์ลึกอันแตกต่าง แตกตื่นไปถึงดวงตาสัตว์อาศัย
มะแหลบป่า เหยื่อเลียงผา ค้อ สุวรรณนภา คำขาวกุหลาบพันปีเชียงดาว
ฟองหินเหลือง พิมพ์ใจ สิรินธรเนียกล้วยไม้ ตีนเต่า เอื้องผึ้ง
บัวหิมะในปลีหิน ผีเสื้อสมิงเชียงดาวลับหาย
ม้าเทวดา ไก่ฟ้าหางลายขวาง
อุทยานพืชสัตว์ มรดกเก่าแก่ดื่นดึกดำบรรพ์
จากยอดกิ่วลม ยอดดอยหนอก พีระมิด
ยอดหัวรถบัส ยอดสามพี่น้องตระหง่านล้อเมฆ
ปราการด่านเมืองเห็นไกลลิบลิบ อิงขอบฟ้าขอบโลก
แรเงาขอบฟ้าเปลี่ยนแสงสีเมฆโอบร้อยห่อห่มไว้ตลอดเวลา
ตุ่มตาโลก ตะลึงแลเห็นทุกด้านผาชัน
เสาหลักหินมหึมาสลักฟ้าอากาศ
ย่อโลกลงเหลือแท่งหินก้อนหนึ่งเดียว
เป็นดอยหลวงเชียงดาว ยอดดอยสูงลิบเพียงดาวเสมอดาว
ดินแดนพืชสัตว์คงอยู่ล้ำลึกเข้าไปในเมฆ ราวไร้สิ้นวันกาลเวลา