โชว์เหนือ
ธรรมชาติ ทํามาโชว์
เรื่อง : สุชาดา ลิมป์
ภาพ : INK VACATION
ร้อยพันคำ แฝงฝัน อยู่ในความเงียบ
บนหน้าผา ผาสูงชัน ใต้แสงตะวัน
มีเงาตะวัน ความฝันของเธอ เหมือนใจของเธอ
อยากเห็นดอกเสี้ยวขาว ขาว ขาว ขาว บนไหล่ดอย
ไหล่ดอย ดอย ดอยเชียงดาว ไหล่ดอย ดอย ดอย
ดอยเชียงดาว...*
เจ้าดอกสีชมพูหวานตรงหน้า แม้มีสีขาวน้อยนิด แต่ก็ชื่อ “เสี้ยวดอกขาว” (Bauhinia variegata)
บางคนคุ้นแบบมีกลีบสีขาว-ชมพูจาง ที่แต้มชมพูเข้มไว้บนกลีบใหญ่สุดช่วงกลางดอกมากกว่า ด้วยเป็นที่มาอีกชื่อ “ดอกเสี้ยวขาว”
ดอกไม้ประจำจังหวัดตากและจังหวัดน่านนี้ยังมีชื่อเสียงมากในงานเทศกาลดอกเสี้ยวบาน ที่ “ลานดอกเสี้ยว” ของบ้านป่าเหมี้ยง ในอุทยานแห่งชาติแจ้ซ้อน จังหวัดลำปาง (คนไม่น้อยเข้าใจเป็น “ดอกชงโค” เพราะใบยาว ๑๐-๒๐ เซนติเมตร กลมกว้างเป็นสองซีกคล้ายกัน)
ปรกติเจ้าดอกห้ากลีบที่มีเส้นผ่านศูนย์กลาง ๘-๑๒ เซนติเมตร จะผลิสะพรั่งบนไม้ใหญ่สูงนับ ๑๐ เมตร อยู่บนดอยที่สูงจากระดับทะเล ๑,๐๐๐ เมตรขึ้นไป เพราะชอบความชื้นสูงและแดดจัด แล้วเมื่อถึงช่วงปลายปี-ต้นปี ลมหนาวจะสะกิดเตือนให้ปลายกิ่งเร่งส่งเจ้าพวกมีกลิ่นหอมอ่อนออกมาอวดความ “น่าฮักขนาด” รับอากาศสดชื่นกันเป็นช่อนับสิบดอก กระทั่งฤดูร้อนมาทักจึงร่วงปลิวไปตามสายลมอิสระ
คนเหนือรู้จักนำดอกไม้สดพริ้มเพรานี้มาโชว์ฝีมือปลายจวักนานแล้ว บ้างทำ “ดอกเสี้ยวชุบแป้งทอด” หรือ “ยำดอกเสี้ยว” เป็นสมุนไพรกินเล่นดับพิษไข้และเป็นยาระบาย
ไค่หันดอกเสี้ยวงามหื้อผ่อโตยตา ใส่กรอบในใจ๋หนา
แล้วหน้าหนาววันใดตี้กึ๊ดเติ้งหา ก่ปิ๊กมาป๊ะกั๋นเน้อ
...เราอยากได้สิ่งสวยงามในความเงียบ
มีหลายทาง ทางไปถึง ทางยากลำบาก
มีความเงียบงาม สว่างใจ นานนาน ติดใจเธอนาน
อยากเห็นดอกเสี้ยวขาว ขาว ขาว ขาว บนไหล่ดอย
ไหล่ดอย ดอย ดอยเชียงดาว ไหล่ดอย ดอย ดอย
ดอยเชียงดาว*
*เนื้อเพลง “ดอกเสี้ยวบนไหล่ดอยเชียงดาว”
(สุวิชานนท์ รัตนภิมล : อัลบัม เพลงรักเชียงดาว)