ท้ายครัว
เรื่องและภาพ : กฤช เหลือลมัย
คนที่อยู่อาศํยอยู่ชานเมืองด้านตะวันตกของกรุงเทพฯ คงเคยผ่าน เคยใช้เส้นทางถนนกัลปพฤกษ์ ซึ่งตัดเมื่อง พ.ศ. ๒๕๔๕ ถนนยาว ๗ กิโลเมตรที่เชื่อมถนนราชพฤกษ์กับถนนกาญจนาภิเษกนี้ ตัดผ่านคลองหลายสาย ที่เดิมคงเชื่อมโยงไร่นาและสวนผลไม้เก่ารอบพระนคร ดังเรายังจะเห็นมีสวนมะพร้าวริมทางระหว่างช่วงคลองบางโคลัดและคลองบางประทุน แถมชื่อคลองบางสาย เช่น บางระแนะ ก็ชวนให้คิดถึงร่องรอยชุมชนซึ่งใช้ภาษาเขมรอยู่ไม่น้อย
แม้จะมีศูนย์การค้า หมู่บ้านจัดสรรเกิดใหม่มากมาย แต่พื้นที่บางจุดก็ยังว่างเปล่า พอมีต้นไม้ใหญ่น้อยให้เห็นบ้าง ผมได้อาศัยปั่นจักรยานออกกำลังกายบนถนนนี้ เพราะว่าใกล้บ้าน และพบว่าถ้าคิดจะ ‘ปั่น-เก็บ-กิน’ ผักยืนต้นตามข้างทาง ก็ พอได้อยู่
แม้จะมีศูนย์การค้า หมู่บ้านจัดสรรเกิดใหม่มากมาย แต่พื้นที่บางจุดก็ยังว่างเปล่า พอมีต้นไม้ใหญ่น้อยให้เห็นบ้าง ผมได้อาศัยปั่นจักรยานออกกำลังกายบนถนนนี้ เพราะว่าใกล้บ้าน และพบว่าถ้าคิดจะ ‘ปั่น-เก็บ-กิน’ ผักยืนต้นตามข้างทาง ก็ พอได้อยู่
จากถนนกาญจนาภิเษก ผมเลี้ยวซ้ายเข้าถนนกัลปพฤกษ์..ตรงจุดที่ถนนบางแคมาตัด ผมเคยปั่นมาเก็บลูกมะเดื่ออุทุมพรสองต้นข้างป้อมตำรวจไปแกงกิน อีกต้นหนึ่งซึ่งสูงใหญ่มาก อยู่เลยคลองราขมนตรี ตรงข้ามบิ๊กซีพอดี
เลยแยกกำนันแม้น มีดงกระถินใหญ่เอาการทีเดียว
จุดที่คลองบางประทุน ตัดผ่านมีขนุนอยู่ต้นหนึ่ง แวะเก็บใบอ่อนมากินกับส้มตำไทยได้รสฝาดมันเข้ากันดี ใครกินใบขนุนอ่อนเป็น อาจนับได้ว่า “สูงวัย” ได้แล้วละกระมังครับ?
ปั่นต่อไปอีกหน่อยจะคือคลองบางหว้า มีมะเดื่อปล้องหลายต้น ลูกดิบแกงกินได้ แต่ผมว่าไม่อร่อยอย่างพันธุ์อุทุมพร ถัดไปเป็นมะขามต้นใหญ่ แต่มีกิ่งโน้มเตี้ยให้โน้มเด็ดดอกเด็ดยอดได้
เลยแยกกำนันแม้น มีดงกระถินใหญ่เอาการทีเดียว
จุดที่คลองบางประทุน ตัดผ่านมีขนุนอยู่ต้นหนึ่ง แวะเก็บใบอ่อนมากินกับส้มตำไทยได้รสฝาดมันเข้ากันดี ใครกินใบขนุนอ่อนเป็น อาจนับได้ว่า “สูงวัย” ได้แล้วละกระมังครับ?
ปั่นต่อไปอีกหน่อยจะคือคลองบางหว้า มีมะเดื่อปล้องหลายต้น ลูกดิบแกงกินได้ แต่ผมว่าไม่อร่อยอย่างพันธุ์อุทุมพร ถัดไปเป็นมะขามต้นใหญ่ แต่มีกิ่งโน้มเตี้ยให้โน้มเด็ดดอกเด็ดยอดได้
ผมมักอาศัยกลับรถตรงต้นถนนช่วงที่เชื่อมต่อถนนราชพฤกษ์สำหรับขากลับ ฝั่งใต้ ของถนนหลายช่วงที่เชื่อมต่อถนนราชพฤกษ์สำหรับขากลับ ฝั่งใต้ของถนนหลายช่วงมีดงกระถินขึ้นหนาแน่น ถ้าปั่นจักรยานเป็นสังเกตพบแน่นอน จุดที่น่าสนใจคือมะกอกป่า ขนาดใหญ่ เลยคลองสวนหลวงใต้ ราว ๒๐๐ เมตร หน้ามะกอกออกลูกต้องพอได้เก็บไปตำน้ำพริกบ้างแหละ
ปั่นต่อไปอีกหน่อยจะคือคลองบางหว้า มีมะเดื่อปล้องหลายต้น ลูกดิบแกงกินได้ แต่ผมว่าไม่อร่อยอย่างพันธุ์อุทุมพร ถัดไปเป็นมะขามต้นใหญ่ แต่มีกิ่งโน้มเตี้ยให้โน้มเด็ดดอกเด็ดยอดได้
ปั่นต่อไปอีกหน่อยจะคือคลองบางหว้า มีมะเดื่อปล้องหลายต้น ลูกดิบแกงกินได้ แต่ผมว่าไม่อร่อยอย่างพันธุ์อุทุมพร ถัดไปเป็นมะขามต้นใหญ่ แต่มีกิ่งโน้มเตี้ยให้โน้มเด็ดดอกเด็ดยอดได้
ที่น่าตื่นตาตื่นใจที่สุดสำหรับผม คือเลยสี่แยกถนนบางแคไปราว ๒๐๐ เมตร นอกจากมีต้นมะรุมแตกใบอ่อนสะพรั่ง ยังมี “ขนุนสำปะลอ” ต้นใหญ่ขึ้นอยู่ริมคลองบางโคลัด ช่วงนี้ออกลูกเต็มต้น ผมยังเก็บที่ร่วงๆ มาแกะเอาเมล็ดมาต้มแล้วแกงคั่วกินแซบๆ มันเป็นหมุดหมาย “ไม้แดก” ต้นสำคัญที่ยังเหลือบนถนนสายนี้ ที่ผมหวังว่าจะอยู่ไปได้นานๆ
จะนานแค่ไหนคงอยู่ที่วัฒนธรรมการกิน ผนวกกับการจัดการพื้นที่สีเขียวของบ้านเรากระมังครับ...จริงไหม ?
จะนานแค่ไหนคงอยู่ที่วัฒนธรรมการกิน ผนวกกับการจัดการพื้นที่สีเขียวของบ้านเรากระมังครับ...จริงไหม ?