Image

ปริศนาลับของนักย่องเบา

ธรรมชาติ ทํามาโชว์

เรื่อง : สุชาดา ลิมป์
ภาพ : ประเวช ตันตราภิรมย์

ลูกแมวจะหัดเดินตอนอายุ ๙-๑๕ วัน เป็นช่วงฉายชัดความน่าฟัด กายภาพน่ารักทำให้ผู้คนสมัครใจเป็น “ทาสแมว” ฟูมฟักนายให้นายรัก

คนไทยมีสำนวน “ตีนแมว” หรือ “แมวขโมย” เปรียบโจรที่ย่องฉกยกเค้าอย่างเงียบเชียบ  สืบรู้มาว่าอุ้งตีนเล็ก ๆ มีขนปกคลุมทำให้เวลาเดินหรือกระโดดดึ๋งมีเสียงแผ่วจนแทบไม่ได้ยิน

ความลับที่ทำให้เยื้องย่างว่องไวและเบาหวิวคือ “การเดินบนนิ้วตีน”

แมวจะเดิน-วิ่งด้วยท่าคล้ายเขย่งตลอดเวลา ไม่ทิ้งน้ำหนักเต็มฝ่าตีน  เมื่อลดการสัมผัสก็ลดเสียงกระทบ ภาพโจรย่องเบาในการ์ตูนจึงมักเดินบนปลายเท้าเลียนแบบแมว

สังเกตสี่ตีนของแมวมีจำนวนนิ้วไม่เท่ากัน ลองหงายอุ้งตีนป้อมจะเห็นว่าสองตีนหลังมีสี่นิ้ว ส่วนสองตีนหน้ามีห้านิ้ว เพราะมีติ่งเพิ่มมาเรียก “dewclaw” รวมเป็นกรงเล็บของนักล่าขนฟู

ทาสแมวบางคนตัดเล็บเจ้านายเพื่อลดปัญหาขีดข่วน ลับเล็บทำลายของ ลืมนึกถึงพฤติกรรมตามธรรมชาติที่แมวจำเป็นต้องมีอวัยวะยึดเกี่ยวยามป่ายปีนต้นไม้หนีศัตรู  ครั้นไม่มีเล็บสิ่งที่พลอยหายด้วยคือการออกกำลังกายยืดกล้ามเนื้อ เพราะการตัดเล็บคือการตัดกระดูกปลายนิ้วแมว บางตัวถึงกับเปลี่ยนท่าเดินและอาจเจ็บเรื้อรังที่อุ้งตีน

เรื่องน่ารู้คือ ใต้ตีนยังมี “carpal pad” ยืดหยุ่นเหนียวนุ่มคล้ายบุนวม ทำหน้าที่ช่วยเบรกกันลื่นไถล เป็นดั่งโช้กอัปลดแรงกระแทกเวลากระโดดจากที่สูง และยังช่วยให้เลี้ยวได้อย่างฉับไวในนาทีฉุกเฉินด้วย ธรรมชาติจึงออกแบบไว้แค่ที่ใต้อุ้งตีนหน้า เพราะจะสัมผัสพื้นก่อนเสมอ

ความรวดเร็ว-คล่องตัวเป็นเรื่องใหญ่ของแมว 

การรักษาตีนจึงมีความหมายพอกับลมหายใจ