ฤดูลา

ปลด ปล่อย เปล่า

ประพันธ์ : สิรินทร์
ภาพ : จตุรพิธ ถิรเนตร

โบยบินไปแล้ว
ความหวานชื่นของชีวิต
กลิ่นหอมละมุนดอกไม้
ถ้อยสนทนาระหว่างกัน

ยามทุกข์ระทม
เราอยากให้เวลาผ่านพ้นโดยเร็ว
ขณะที่สุขสมหวัง
เราปรารถนาเหนี่ยวรั้ง
โมงยามนั้นไว้นานที่สุด
แต่เวลาก็ทำหน้าที่ของมัน
อย่างเที่ยงตรง

บทเพลงลอยผ่านหน้ากระดาษ
Smoke gets in your eyes
“เพลงที่ฉันรักมาก
คุณลองฟังสิคะ”

“ผมก็ชอบเพลงนี้
ควันไฟในดวงตา
สำนวนแปล รัตนะ ยาวประภาษ”
ยังรู้สึกถึงไออุ่น
แม้ปราศจากคำรักสักคำ
(เว้นบรรทัด)
ฉันโบกมือ
ให้กับทุกสิ่งลาลับ
แม้ไม่มีวันกลับมา