436 I'm Karen ฉันคือกะเหรี่ยง

# ขอขอบคุณทุกคนที่ได้เข้าร่วมกิจกรรมออนไลน์บนหน้าเพจนิตยสารสารคดี เพื่อตามหาคน (รัก) กะเหรี่ยง ซึ่งได้รับความสนใจอย่างคึกคัก # มีการแชร์กิจกรรมไปถึงกว่า 320 ครั้ง มีคนโพสต์ภาพกว่า 50 ภาพ # บอกได้เพียงว่าตัวแทนมิตรภาพของคนกะเหรี่ยงและคนรักกะเหรี่ยงในสี่หน้านี้เป็นเพียงส่วนหนึ่งเท่านั้น

# I am Karen

การที่เยาวชนกลุ่มหนึ่งหรือหมู่บ้านหนึ่ง รวบรวมกลุ่มคนกะเหรี่ยงขึ้นมาเพื่อจัดการเรียนการสอนให้ลูกหลานตัวเอง นี่คงเป็นครั้งแรกๆ ที่พวกเขาตระหนักและพร้อมจะสร้างโอกาสให้ลูกหลานตนสืบทอดวิถีชนเผ่าที่มีหลักสูตรหรือแนวทางของตนเอง เพื่อให้ชุดความรู้เหล่านั้นเป็นไปตามหลักทำนองของวิถีกะเหรี่ยง และที่นี่ ศูนย์การเรียนชุมชนศรีสุวรรณสะเนพ่อง วิถีกะเหรี่ยงทุ่งใหญ่นเรศวร #อยู่รวมอยู่ร่วมอยู่รอด เพราะเราอยู่กับป่ามาเราจึงจำเป็นต้องเรียนรู้ป่าที่เป็นบ้านของเรา

Somporn Maosri

If “Hope” were a person I would name it Karen People. Being Karen people means searching for peace and living in harmony. We live diversity, but three characteristics make us unique and unite us as one. We share a trait of loving forests, mountains, rivers, and streams. We are content with what Mother Earth is providing us. We are Karen because our hope is living in peace and showing our love for nature by living in simplicity.

Flower Dar

#ฉันรักกะเหรี่ยง หลงรักความเป็นกะเหรี่ยง ชุดกะเหรี่ยง ยิ่งมีออร์เดอร์ทอๆ ปักๆ คนในชุมชนมีรายได้ แม้เป็นรายได้เล็กๆ น้อยๆ แต่มีความสุข ได้อยู่กับครอบครัว ไม่ต้องออกไปทำงานที่อื่น ที่สำคัญได้อนุรักษ์เสื้อกะเหรี่ยง

มิ้น ชี่

“ยาง” คำที่ได้ยินค่อนข้างบ่อยในวัยเด็ก จำได้ว่าเวลาได้ยินใครเรียกแบบนี้ไม่อยากหันไปเลย อยากทำเป็นไม่ได้ยินแล้วเดินหนีไป แต่พอโตขึ้นมาหน่อย ก็รู้ว่าพวกเขาเหล่านั้นต่างเป็นส่วนหนึ่งของผลผลิตจากวาทกรรมของคนบางกลุ่ม หากมองอีกมุมหนึ่งพวกเขาก็เป็นผู้ถูกกระทำเช่นกัน ถึงวันนี้แม้จะยังมีกลุ่มคนแบบนี้อยู่ แต่ผมอยากบอกว่า สิ่งที่เราทำได้คือให้ความรู้เขาต่อไปและบอกเขาดังๆ ว่า “ฉันคือกะเหรี่ยง” ดังเช่นภาพนี้ที่มีทั้งชาติพันธุ์กะเหรี่ยงและชาติพันธุ์ไทยที่พร้อมจะก้าวผ่านมายาคติและไม่ใช้วาทกรรมดังกล่าวมาทำลายมิตรภาพที่ดีของเรา

Aryuwat Raruen

ฉันภูมิใจที่เกิดเป็นกะเหรี่ยง ถึงจะเป็นชนเผ่าที่คนอื่นชอบดูถูก...ถึงฉันจะไม่ได้เติบโตที่รัฐกะเหรี่ยง แต่คุณพ่อกับคุณตาจะสอนเสมอว่า เวลาพี่น้องกะเหรี่ยงมาขอความช่วยเหลือ เราต้องช่วยเขา ยิ่งพี่น้องกะเหรี่ยงที่ไม่มีบัตรเวลาไปโรงพยาบาลจะไม่ค่อยได้รับความสนใจ ฉันดีใจที่พูดได้ทั้งภาษากะเหรี่ยงและภาษาไทย เวลาพี่น้องกะเหรี่ยงคนไหนพูดไทยไม่ได้ เขาก็จะมาขอความช่วยเหลือจากฉัน…คนในรูปคุณตาของฉันเอง

ศิริมา บุญเลิศรักษ์

Q : กะเหรี่ยงคือใคร? แล้วเหตุใดฉันจึงรักกะเหรี่ยง ?
A : “กะเหรี่ยงคือมนุษย์ และฉันก็เป็นมนุษย์ แล้วเหตุใดฉันจะไม่รักมนุษย์ด้วยกันเล่า” ภาพนี้อาจไม่ใช่ภาพถ่าย แต่เป็นภาพ collage ที่ทำขึ้นเพื่ออยากร่วมเป็นส่วนหนึ่งของกิจกรรมนี้

Cr. OnceInABlueMoon

JC Blue

“เหตุผลที่รักกะเหรี่ยง” ฉันเป็นคนไทเบิ้งจากที่ราบสูงโคราช มาทำงานกับพี่น้องกะเหรี่ยงนานหลายปี โดยบทบาทหน้าที่แล้วเป็นงานพัฒนาชุมชน แต่ไม่นานที่เข้ามาคลุกคลี ก็รู้ว่าเราไม่ได้มาเพื่อพัฒนาใคร คนกะเหรี่ยงมีความรู้ของตัวเองมากมายเพียงพอที่จะพัฒนาตนเองได้ หนำซ้ำยังเผื่อแผ่ความรู้ต่างๆ เหล่านั้นมาสอนให้ฉันที่ยังเยาว์อีกมาก ตั้งแต่นั้นก็คิดเสมอว่างานของฉันคือจัดกระบวนการแลกเปลี่ยนเรียนรู้กับพี่น้องกะเหรี่ยง แล้วจับมือก้าวเดินไปด้วยกัน
Somphop Doister

#ผมไม่ใช่กะเหรี่ยง แต่ลูกศิษย์ผมเป็นกะเหรี่ยง ผสมผสานระหว่างเสื้อกะเหรี่ยงกับโจงกระเบนแบบไทย ก่อนหน้านี้เคยได้รับโอกาสขึ้นไปสอนนาฏศิลป์ไทย (โขน-ละคร) ให้เด็กๆ บนดอย (กลุ่มชาติพันธุ์กะเหรี่ยง) มีความสุขมาก ได้สัมผัสวิถีชีวิตที่พึ่งพาอาศัยป่า

Rangsan Deesawai

เราชอบภาพนี้มาก เพราะเห็นผู้หญิงหลาย Gen จากหลายที่ หลายแบบ เรามาจากภาคใต้และเพื่อนเรามาจากภาคอีสาน นั่งถ่ายรูปกับ “แม่ย่า” ผู้นำทางจิตวิญญาณฝ่ายผู้หญิงและหลานของเธอ ที่นี่บทบาทผู้นำทางจิตวิญญาณตามลัทธิเจ้าวัด ไม่ได้ให้ความสำคัญเฉพาะเพศชายเท่านั้น บางพิธีกรรม เช่นพิธีไหว้เจดีย์ ในช่วงกรวดน้ำ ก็เป็นขั้นตอนที่ขาดแม่ย่าหรือเจ้าผู้หญิงซึ่งเป็นตัวแทนของพระแม่ธรณีไปไม่ได้...ได้รับฟังเรื่องราวของชุมชนกะเหรี่ยงบ้านภูเหม็น จังหวัดอุทัยธานี ซึ่งประสบปัญหาเรื่องเขตพื้นที่ทำกินและที่อยู่อาศัยระหว่างรัฐกับชุมชน พอกลับจากภาคสนามเราก็ยังนึกถึงพวกเขาเสมอ

Salamah Nasir

#ฉันรักกะเหรี่ยง
#ภาพนี้เป็นเหตุการณ์ช่วงต้นเดือนเมษายนที่ผ่านมา ซึ่งชาวกะเหรี่ยงอพยพหนีสงครามการเมือง...ฉันเข้าร่วมทีมกับเพื่อนๆ ชาวพม่าที่มหาชัย จังหวัดสมุทรสาคร ช่วยกันระดมพลขอรับสิ่งของบริจาค เสื้อผ้า ข้าวสาร อาหารแห้ง เพื่อส่งไปให้พี่ ๆ ชาวกะเหรี่ยงที่ได้รับความเดือดร้อน...ต่อให้เหนื่อยล้าแทบไม่มีแรงเดิน ฉันก็จะคลานไปข้างหน้า เพื่อช่วยเหลือพี่น้องชาวกะเหรี่ยงทุกคนค่ะ

Siriwan Somsri