ผลพลอยได้จากการเดินชมเมืองคราวก่อนก็คือได้เก็บบรรยากาศอาหารริมทาง หรือจะเรียก สตรีตฟู้ด (street food) ก็ได้ให้เข้ายุค

รถเข็นขายผลไม้เป็นอาหารริมทางที่คุ้นเคยที่สุดแล้วมีทั้งผลไม้สดและผลไม้ดอง ให้เลือกกินกันตามสะดวก

ขนมเบื้อง แถวบางลำพู 
ขนมกง 

อาหารอีสานน่าจะนับเป็นอาหารจานด่วนที่มีขายมากที่สุดไปที่ไหนก็ต้องเจอ

หมูแดดเดียวร้อยตอกทอด

รถเข็นขายของกินเล่น อย่างพวกถั่วต้ม 
มันต้ม ข้าวโพดต้ม มะม่วงเบา
บางอย่างก็หากินได้แค่บางฤดูกาล

บาเยีย ของกินเล่นที่ทำจากถั่วเขียวบดใส่เครื่องเทศแล้วนำมาทอด กินกับน้ำจิ้มรสเปรี้ยวหวาน มีพริกทอดแนม

พอตกค่ำเราก็มาถึงเยาวราช เขาปิดถนนให้หนึ่งช่องทางเพื่อคนจะได้เดินซื้ออาหารได้สะดวกเยาวราชยามค่ำคือสวรรค์ของนักกินจริง ๆ มีอาหารหลากหลายชนิดให้เลือก บางร้านได้ดาวมิชลิน คนมาต่อคิวซื้อกันยาวเหยียด เราสั่งบะหมี่เกี๊ยวเยาวราช แล้วต่อด้วยหมูสะเต๊ะ

อาหารส่วนใหญ่ที่เขาขายตามรถเข็นก็เป็นอาหารพื้น ๆ ตามแต่ละท้องถิ่นบางย่านอาจมีของกินที่หาที่อื่นไม่ได้

มองเข้าไปในซอยเล็ก ๆ เห็นลูกจ้างของห้างร้านที่เลิกงานแล้วล้อมรถเข็นขายอาหารปิ้งย่างอาหารริมทางนี้บางอย่างหากินได้เฉพาะตอนกลางวัน และบางอย่างก็หากินได้เฉพาะตอนกลางคืนอาหารริมทางมีเสน่ห์เพราะเข้าถึงง่าย ราคาไม่แพงเป็นสีสันและเอกลักษณ์ของเมืองที่หลายคนหลงใหล...