ดองแคหางค่าง
กินอย่างกาน้าฉ่าย

ท้ายครัว

เรื่องและภาพ : กฤช เหลือลมัย

หน้าหนาวนี้ ใครชอบเดิน วิ่ง หรือปั่นจักรยาน ออกกำลังกายตอนเช้าๆ ไปตามริมทางในชนบท อาจโชคดีได้เห็นหรมสีเหลืองอ่อนของดอกแคหางค่างร่วงเต็มพื้นใต้ต้นที่สูงราว ๖-๗ เมตรของมัน แคหางค่างน่าจะได้ชื่อมาจากฝักยาวโค้งที่ดูคล้ายหางของค่าง ดอกสีเหลืองมีเนื้อดอกหนาพอๆ กับดอกเพกา

ตลาดสดแถบภาคอีสานตอนเหนือมีขายเป็นถุงใหญ่ๆ เขาเอามาลวกกินกับน้ำพริก หรือ “อั่ว” ยัดไส้หมูบ้าง ปลาบ้าง นึ่งจิ้มน้ำจิ้ม ไม่ก็เอาไปทำฉู่ฉี่พริกแกงอร่อยๆ อีกต่อหนึ่งครับ

ถ้าเป็นในพม่า แถบเมืองมัณฑะเลย์ เขาตากจนแห้ง ขายตามตลาดสด มีทั้งแคหางค่างและแคนาดอกเล็กสีขาว แบบที่บ้านเราชอบเอามาปลูกประดับสวนนั่นแหละ

ผมเก็บดอกสดมาได้แยะ ตอนไปปั่นจักรยานในเช้าวันหนึ่ง เอากลับมาล้าง คนที่บ้านดองโดยขยำเกลือป่น คั้นเบาๆ ให้น้ำขื่นในดอกออกจนแห้งหมาด เรียงใส่โหล เทน้ำซาวข้าวให้ท่วม เอาหินกรวดมนทับไว้ให้จมน้ำ ปิดฝา

ทิ้งไว้ราว ๓-๔ วัน ก็เปรี้ยวพอจะกินได้ จิ้มน้ำพริกกินก็อร่อยแล้วแต่เราตัดสินใจทำอะไรที่ซับซ้อนกว่านั้นครับ...อิอิ... เราหั่นดอกดองเป็นชิ้นหนาๆ ผักกับน้ำมันที่เจียวหมู่เบคอน ใส่เนื้อลูกมะกอกดองเกลือ (ลูกกาน้านั่นแหละครับ) ผัดยีๆ พอให้เข้ากันดี แล้วบิชิ้นเบคอนใส่ไป ไม่ต้องปรุงอะไรเลยครับ รสชาติของวัตถุดิบทั้งหลายนั้นจะประสานกันได้ความอร่อยพอดีมากๆ เลย

มันก็คือการแทน “ฉ่าย” หรือผักกาดดองในกาน้าฉ่าย สูตรคนจีน ด้วยดอกแคหางค่างดองนั้นเอง

ลองทำดูสิครับ...