ท้ายครัว

เรื่องและภาพ : กฤช เหลือลมัย

วันก่อน...ผมปั่นจักรยานผ่านย่านสวนเก่าเขตบางแค ธนบุรี แถวๆ ละแวกบ้าน ความที่ฝนเพิ่งตกติดต่อหลายวัน ผักหญ้าข้างทางจึงแตกยอดกันงามทีเดียว... แล้วผมเห็นผักอย่างหนึ่ง ที่ทำให้นึกได้ว่า ลืมพูดถึงมันไปเลย ทั้งๆ ที่หาง่าย มีมาก แถมรสชาติดีอีกด้วย

ผักโขม (Amaranth) นั่นเองครับ มักจะขึ้นหนาแน่นเป็นดง แล้วก็พบเจอได้ทั่วไป ทั้งในเขตชุ่มชื้นและแห้งแล้ง มันมีกันอย่างน้อยสามชนิด คือ ผักโขมจีน ต้นใหญ่ ใบใหญ่ ผักโขมหนาม ขนาดย่อมลงมาหน่อย มีหนามตามข้อปล้อง และผักโขมหัด ต้นเล็กเรี่ยดิน ใบสีเขียวตุ่นๆ

ความที่มันเก็บได้จากข้างทาง ทำให้เป็น "ผักปลอดภัย" อีกชนิดหนึ่งนะครับ ถ้าแถวๆ นั้นไม่มีใครฉีดยาฆ่าหญ้านะ ถามว่านำมาทำอะไรกิน จะบอกว่านี่เป็นผักที่ต้มกับบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปได้อร่อยที่สุด ชนิดหนึ่งเลยแหละครับ

นักปั่นจักรยานทัวริงที่พกหม้อข้าวเตาสนามติดรถไปด้วย ย่อมสามารถต้มจืด แกงส้ม หรือลวกผัก โขมจิ้มน้ำพริกกินแบบง่ายๆ ได้ทันทีแต่ถ้าอยากทำอะไรพิเศษหน่อย ให้หนีบน้ำมันมะกอก extra virgin ขวดเล็กๆ ติดรถไปด้วยนะครับ

อุ่นน้ำมันมะกอกให้ร้อนในกระทะ ใส่ผักโขมเยอะๆ ปรุงเค็มด้วยเกลือ เติมกระเทียมทุบสักสองกลีบ สักพักน้ำผักจะออก มาเคี่ยวไปจนงวด เปื่อย มีน้ำมันเขียวๆ เยิ้มๆ จะกินกับข้าว เส้นแป้ง หรือขนมปังก็อร่อยดีครับ แน่นอนว่าสามารถปรุงรสและกลิ่นเพิ่มได้ตามที่เราชอบ ผักโขมเป็นผักที่นุ่มนวลและรสชาติดีมาก

ลองดูสิๆ...