ลองอ่าน 456 ปิ๊บ ปิ๊บ ตื๊ด ตื๊ด 90 95 98 Y2K

ตอนผู้เขียนเรียนจบปริญญาตรีด้านวิศวกรรมคอมพิวเตอร์ ปี ๒๕๒๙ (ค.ศ. ๑๙๘๖) “ไมโครคอมพิวเตอร์” หรือ “พีซี” (personal computer) กำลังเริ่มเข้ามาบุกตลาดเมืองไทยพอดี แต่คนมีเงินพอซื้อคอมพิวเตอร์มาใช้งานก็จะเป็นหน่วยงานราชการ องค์กรหรือบริษัทระดับกลางถึงบริษัทใหญ่ เพราะราคาคอมพิวเตอร์ส่วนตัวยังสูงหลายหมื่นถึงเฉียดครึ่งแสน

ก่อนหน้านั้นเมืองไทยในยุค 70s-80s คอมพิวเตอร์มีใช้กันเฉพาะในหน่วยงานระดับประเทศบางแห่งเท่านั้น เป็นคอมพิวเตอร์เมนเฟรม มูลค่าหลายล้านบาท ประกอบด้วยอุปกรณ์หลายตู้ (เสื้อผ้า) วางรวมกันแล้วกินพื้นที่หลายร้อยตารางเมตร ตั้งอยู่ในห้องคอมพิวเตอร์ ซึ่งต้องเปิดแอร์เย็นเจี๊ยบ ขนาดที่คนทำงานต้องสวมเสื้อคลุมหรือแจ็กเกตกันหนาวตลอดเวลา การรักษาความปลอดภัยเข้มงวด มีแต่เจ้าหน้าที่ซึ่งมีบัตรผ่านเท่านั้นเข้าได้

ไม่น่าเชื่อเมื่อคิดว่าวันนี้เรามีแท็บเล็ตหรือโน้ตบุ๊กพกพาไปนั่งทำงานที่ไหนก็ได้

เปิดเข้าสู่ยุค 90s อย่างน่าตื่นเต้นด้วยการมาถึงของเครื่องคอมพิวเตอร์ส่วนบุคคลที่เริ่มใช้ในสำนักงานขององค์กรต่างๆ ระบบปฏิบัติการหรือ OS ที่ได้รับความนิยมมาตั้งแต่ยุค 80s คือ MS-Dos พัฒนามาเป็น Microsoft Windows 3.1 ตามมาด้วย Windows 93 ใช้กับเครื่องพีซีตระกูล IBM PC ซึ่งเป็นที่นิยมจนเรียกกันติดปาก แม้ตอนนั้นการผลิตพีซีมีแข่งขันให้คนเลือกหลายยี่ห้อ แต่เจ้าอื่นก็ต้องขายเครื่องตนเองโดยติดป้ายว่าเป็น IBM PC Compatible หมายถึงเทียบเท่าหรือเหมือนกันกับ IBM PC